Doğu Akdeniz’de 2000’lerin başında yaşanmaya başlanan deniz alanlarına ilişkin sorunların esasını kıyıdaş ülkelerin doğal kaynaklar üzerinde münhasır egemen yetkilere sahip oldukları kıta sahanlığı ve münhasır ekonomik bölge alanlarının (deniz yetki alanları) kıyıdaş ülkeler arasında paylaşılması (sınırlandırılması) oluşturmaktadır. Sorunun esası bu olmakla birlikte bu temel sorundan kaynaklı daha birçok ilişkili sorun yaşandığı da görülmektedir. Bu sorunlar kendilerini daha çok yapılan ikili sınırlandırma antlaşmaları ve doğal kaynak bağlantılı faaliyetler çerçevesinde göstermektedir.
Yakın zamanda Türkiye ile Libya arasında imzalanan ve iki taraf arasında deniz yetki alanlarını sınırlandıran mutabakat başta Yunanistan olmak üzere bazı ülkelerin tepkisine yol açmaktadır. Bu durum Doğu Akdeniz’de bundan sonraki süreçlerde de bazı hukuki ve siyasi zorlukların yaşanmaya devam edeceği anlamına gelmektedir. Bununla birlikte mutabakatın bölgede deniz alanlarının sınırlandırılmasına ilişkin yeni bir hukuki ve siyasi aşama başlattığı ve Türkiye’nin hukuki yaklaşımları açısından üzerinde analizler yapılması gereken önemli yansımalar oluşturduğu söylenebilmektedir..
