AB iklim değişikliğinin etkilerini önemseyerek doğal kaynakları daha uygun kullanan ve çevreyi koruyan bir ekonomik büyümeyi daha sık gündemine almaya başladı. Ekonomik büyüme hedeflerinden taviz vermeden Avrupa Yeşil Mutabakatı ile Avrupa’yı ilk karbon nötr bir kıta haline getirmeyi amaçladığını 2019’da duyurdu. Net sera gazı emisyonunu 2050’de sıfırlamayı, ekonomik büyümenin kaynak kullanım miktarından bağımsızlaşmasını ve Avrupa’daki hiçbir ülke ve insanın söz konusu değişimden geride bırakılmamasını hedefledi. Bu hedeflere ulaşılması için yapılması gerekenler, yapılabilirlikleri ve etkileri bakımından birçok araştırmaya ve dolayısıyla tartışmaya konu oldu ve olmaya da devam etmektedir.
Kyoto Protokolü ve Paris Anlaşması’nın daha ileri ve bölgesel bir boyutta devamı niteliğindeki Avrupa Yeşil Mutabakatı’na tüm sektörlerdeki politikaların entegrasyonu ve kurulacak olan Emisyon Ticaret Sistemi’nin AB ile uyumlu hale gelmesi; Türkiye’nin Birlik üyeliği, ticari menfaatleri, sürdürülebilir bir ekonomiye sahip olması ve uluslararası camianın önemli bir üyesi olması açılarından kaçınılmazdır. Bu entegrasyon sürecinin etkileri ve zorlukları, AB’de tartışıldığı gibi hemen akabinde Türkiye’nin de gündeminde eş zamanlı olarak yerini almaya başlamıştır. Bu doğrultuda rapor ilgili araştırma ve tartışmaları değerlendirmeyi ve çıkarımlar üretmeyi amaçlamaktadır.
Mutabakatın uygulanmasının etkileri ve zorluklarına yönelik AB’de ve Türkiye’de yapılan araştırmalar, hazırlanan raporlar ve gündemdeki tartışmalar dikkate alınarak Türkiye’nin tarım ve tarım dışı sektör politikalarının mutabakata uyumunun irdelendiği bu raporda; iklim değişikliği, Avrupa Yeşil Mutabakatı ve ilgili ekonomi teorileri ele alındıktan sonra mutabakatın tarım ve tarım dışı sektör politikalarına etkileri ve entegrasyonu değerlendirilmiştir. Yapılan değerlendirmeler ve çıkarımlardan hareketle öngörüler, önlemler ve öneriler sunulmuştur.
