Bu analiz 2002-2020 ve 2021-2050 dönemlerinde Türkiye’nin tarım sektöründeki değişimleri karşılaştırmalı şekilde incelemekte ve Türk tarımının günümüzde geldiği yeri değerlendirmektedir.

Tarımda istihdam edilen kişi başına 10 bin dolarlık üretim seviyesi ile Türkiye küresel piyasada ciddi bir aktör.

Bu çalışmada Türkiye tarım sektörünün problemlerine çok yönlü ve çözüm odaklı bir perspektifle bakılmaktadır. Tarım sektöründe belirlenen hedeflere ulaşmak için geliştirilen tarım politikalarını irdelemek ve bu politikalarla ilgili problemlere yönelik bilimsel prensiplere dayalı doğru bakış açıları ve çözüm önerileri üretmek amaçlanmaktadır.

Bu raporda yeni sistemde Türkiye’nin önünü açabilecek ekonomik reform ve dönüşümler sanayi politikası, tarım politikası, maliye politikası, para politikası, kurumsal sistem ve bürokrasi olmak üzere beş boyutta ele alınmıştır. Her boyut kapsamında da birçok politika önerisinde bulunulmuştur.

Başı dik, alnı açık lakin bakışlarından bir hüzün var..

Filistin’de devlet kurumlarının inşası için uluslararası camia (İslam ve Hıristiyan dünyası) bir Filistin Fonu oluşturmalı...

Sürdürülebilir bir tarımsal gelişim için, hem etkili hem de geleceğe uzanacak kadar vizyoner adımlar atmaktan başka yolumuz yok. Bunu yaparken ise, geçmişten bugüne ektiğimiz uygulamalardan ne biçtiğimizi iyice tartarak ilerlemenin anlamlı olacağını düşünüyorum.

Ülke olarak tarımda hatırı sayılır avantajlara sahip olmakla birlikte, potansiyelimizi gerçekleştirebilmek için üzerine gitmemiz gereken ciddi sorunlarımız olduğunu kabul etmemiz gerekiyor.

Kürt sorununun -özellikle demokratikleşme, terör ve bölgesel kalkınma bağlamlarıyla- Türkiye’nin 2006 yılında başını ağrıtacak ve yüzleşmek zorunda kalacağı başlıca konulardan biri olduğu çokça dile getirildi. Cumhurbaşkanlığı seçimine kadar krizlerden kaçınma arzusuyla halı altına süpürülen ve bir şiddet olayı yaşanıncaya kadar da bahsi açılmayan Kürt sorunu, ülkenin derin gündemi olarak neşter atılmadığı için ur gibi büyümeye devam ediyor. Kürt sorunu hakkında bu dönemde adamakıllı düşünmekten ve konuşmaktan sakınmanın vebali büyük olacaktır. Toplumsal barışı sürdürmeye ve tarafların tansiyonlarını düşürmeye yönelik somut faaliyetler gözle görülür hale getirilmezse, 2007 seçimleri Güneydoğu’da Kürtçü, kalan yurtta Türkçü partilerin oylarını arttıracağı muhakkaktır. Mart ayı sonlarında, özellikle Nevruz ile birlikte Türk ve Kürt ulusalcılıklarının kapışma noktasına geleceğine dair senaryo iddialarında bulunmuş olmaları dikkate alınacak olursa,1  medya camiasının çözüme katkı sağlayacak bir dil geliştirmek yerine, yangını seyretmeyi tercih ettiğini söylemek abartı olmayacaktır. Hatta, beklenen şiddet olaylarının çıkmamış olmasından duyulan gizli bir üzüntüyü Nevruz günlerinde çıkan gazete başlıklarından sezinlemek de mümkündür.

SETA analisti Burhanettin Duran, Ahmet Davutoğlu'nun başbakanlığıyla başlayan yeni dönemle birlikte siyasete kendi tarzını getireceğini belirtti.