Bu analiz çağımızın en yeni ve dönüştürücü teknolojik gelişmelerinden biri olan yapay zekanın (YZ) hukuken düzenlenmesi konusunda, uluslararası ve mukayeseli hukuk alanındaki gelişmeler ile düzenleyici yaklaşımlar ışığında, Türkiye’nin YZ kanunu hazırlarken benimsenmesi gereken hukuki yöntem ve ilkeleri ortaya koymayı amaçlamaktadır. Zorluklara rağmen Türkiye’de de YZ’nin hukuki düzenlemesine ihtiyaç duyulduğu hususunda genel bir mutabakat gözlenmektedir. YZ alanında 2021-2025 dönemini kapsayan Ulusal Yapay Zeka Stratejisi’ni hayata geçiren Türkiye’de, özellikle 2025’ten itibaren bu alanda hukuki altyapıya temel oluşturacak bir YZ kanunu hazırlanması iradesiyle ilişkilendirilebilecek gelişmeler yaşamaktadır. Bu nedenle kamudan özel sektöre, akademiden sivil topluma ilgili tüm paydaşların Türkiye’nin YZ kanunu arayışına katkıda bulunması elzemdir.

Analizde öncelikle konunun genel çerçevesi ortaya koyulmakta ve devamında YZ alanında karşılaşılan zorluklar ve izlenebilecek çözüm yolları incelenmektedir. Ardından uluslararası hukukta yaşanan gelişmeler, özellikle AB ve Avrupa Konseyi bünyesinde gerçekleşen bağlayıcı hukuk belgeleri çerçevesinde ele alınmaktadır. Sonrasında YZ teknolojilerinde öne çıkan ülkelerin hukuki düzenleme çabaları incelenmektedir. Ülkemizdeki gelişmeler ise Ulusal Yapay Zeka Strateji Belgesi, Ulusal Yapay Zeka Stratejisi Yönlendirme Kurulu, TBMM Yapay Zeka Araştırma Komisyonu, kurulacağı duyurulan Adalet Bakanlığı Yapay Zeka Bilim Komisyonu ve Yargı Reformu Stratejisi (2025-2029) belgeleri bağlamında irdelenmektedir. Son olarak Türkiye için yenilikçi, etkin ve uluslararası standartların yanı sıra ülkemizin stratejik hedefleri ve ihtiyaçlarıyla uyumlu bir YZ kanununun oluşturulmasına yönelik temel ilkeler vurgulanarak bu doğrultuda somut öneriler sunulmaktadır.