Barındırdığı potansiyel nedeniyle dünya siyaseti ve ekonomisinde önemini daima muhafaza eden Afrika Kıtası eski kolonyalist güçlerin etkisinden uzaklaşırken yükselen güçlerin etkisine açık hale gelmektedir. Türkiye’nin Afrika’daki varlığı bu kıtayı edilgenleştiren müzmin rekabetin ötesinde bir anlam taşımalıdır. Türkiye’nin Afrika ülkeleriyle iş birliği ne Batılı devletlerinki gibi bağımlılık ilişkilerini sürdüren neokolonyalist ve paternalist bir anlayışı ne de Çin Halk Cumhuriyeti’ninki gibi borçlandırma yoluyla uzun vadede yine bir tür bağımlılık oluşturabilecek bir ilişki tarzını yansıtmalıdır. Bu noktada Türkiye’nin Afrika devletleriyle ilişkilerinde kendine özgü bir vizyon ve buna uygun bir söylem geliştirmesi önemlidir. Bu analizde son yirmi yıl zarfında ivme kazanan Türkiye’nin Afrika ülkeleriyle iş birliğinin mahiyeti ve muhtemel istikameti ele alınmaktadır.

Çalışmayı incelemek için burayı tıklayın..