İşsizlik günümüzde dünyadaki bütün ülkelerin gelişmişlik düzeyi ne olursa olsun mücadele ettiği makroekonomik sorun alanlarının ilk sıralarında yer almaktadır. İşsizlik riskinden en fazla etkilenen gençler, kadınlar ve özel politika gerektiren gruplara yönelik çeşitli destek ve teşvikleri içeren sosyal politikalar birçok ülkede uygulanmaktadır. Türkiye’deki ulusal sosyal politika aktörlerinin en önemlilerinden biri olan Türkiye İş Kurumu (İŞKUR) da geliştirdiği aktif ve pasif istihdam politikalarıyla kurulduğu 1946’dan beri işsizlikle mücadelede etkin rol oynamaktadır. İstihdamın korunması ve artırılması, işsizlerin mesleki niteliklerinin geliştirilmesi, işsizliğin azaltılması ve özel politika gerektiren grupların işgücü piyasasına kazandırılmasına yardımcı olmak üzere İŞKUR’un aktif işgücü hizmetleri kapsamında işsizler için mesleki eğitim kursları, girişimcilik eğitimi programları, işbaşı eğitim programları ve toplum yararına programlar (TYP) olmak üzere dört ana politika alanı öne çıkmaktadır. Ayrıca bunlara ek olarak teknoloji nedenli değişen işgücünden beklentileri karşılayabilmek amacıyla “çalışanların mesleki eğitimi” programları düzenlenmekte, özel politika gerektiren gruplara yönelik de çeşitli proje ve destekler uygulanmaktadır.
Bu çerçevede analizde öncelikle İŞKUR TYP uygulamasının yasal içeriği, usul ve esasları ile uygulamaya ilişkin sorun alanları incelenmiştir. Daha sonra TYP’nin sürekli değişen işgücü piyasası ihtiyaç ve beklentileri karşısında etkinliğini artıracak ve uygulamaya ilişkin mevcut sorunları ortadan kaldıracak bir model önerisi sunulmuştur. Son olarak ilgili model üzerinden TYP’nin hedef kitlesi için öneri ve faydalar açıklanmıştır..
