Örgütler tarafından çocukların kullanılmasında çocuğun özne olma vasfının yerini çocuğun araçsallaştırılması almaktadır. Örgütte çocuk fiziki özellikleri, kapasitesi, gerçekleştirilecek eylem bakımından elverişliliği ve örgütün duyduğu ihtiyaç gibi faktörler doğrultusunda kullanılmaktadır. Bu sebeple çocukların silahlı örgütler tarafından çatışmalar ve bunun dışında akla gelebilecek herhangi bir alanda kullanılmaları uluslararası normlarda çocuk askerliği olarak değerlendirilmiş ve yasaklanmıştır. Bu çerçevede tüm dünya örneklerinde çocuk asker kullanımı benzer istismar biçimlerine yol açmaktadır. Bu tespit bir yana bırakılacak olursa ortak kampları, ortak yöneticileri ve aynı yöntemlerle çalışmaları dolayısıyla PKK üzerine yapılan araştırmaların ortaya çıkardığı verilerin PYD bakımından da geçerli olduğu düşünülebilir. PKK’da çocukların gerilla tipi olanından şehir tipine kadar her türlü eylemde kullanılmalarının yanı sıra ideolojik amaçlarla ön plana çıkarıldıkları ve cinsel köle olarak kullanıldıkları görülmektedir.
PYD’nin söyleminin Kürt halkı için savaşma, özgürlük, kadınların özgürlüğü, rejim karşısında Suriye’deki Kürtleri savunma ya da DEAŞ’a karşı mücadele gibi Batılı genelgeçer ideolojiler ya da toplumsal kabul gören değerlere yaslanması, örgütün bir taraftan kendi ideolojisi için çocukları istismar etmeye devam ederken diğer taraftan da dünya genelinde muteber görülecek kavramlarla eylemlerini meşru hale getirmeye çalıştığını göstermekte ve çocukların kullanıldığı bir savaşı ahlaklı hale getirmemektedir.
Bu analizde PYD’nin etkin olduğu bölgelerde sistematik olarak çocuk asker kullandığı ortaya koyulmakta ve bu konunun uluslararası hukuktaki karşılığı incelenmektedir..
