Etnik kimliğe dayalı siyaset yapan legal Kürt siyasal oluşumların iki temel problemi Türkiye partisi olamama ve PKK ile kurduğu ilişkidir. Etnik temelli siyasi hareketlerin bir büyüme sınırı olacağı kabul gören bir yaklaşımdır. PKK ile paylaşılan siyasal hedef, taban ve kitle milliyetçi Kürt siyasal hareketlerinin legalliği sorununu sıklıkla gündeme getirmektedir. Zira bu durum önemli bir ikilemi ortaya çıkarmıştır: PKK mı milliyetçi Kürt siyasal hareketlerinin kontrolünde yoksa milliyetçi Kürt siyasal hareketleri mi PKK’nın kontrolünde? Bu ikilem sebebiyle PKK’nın terör eylemleri bağlamında Türkiye’deki seçim süreçlerinin analizi yapıldığında PKK ile hedef ve taban ortaklığına sahip milliyetçi Kürt siyasi partilerini de analiz birimlerine dâhil etme zorunluluğu ortaya çıkmaktadır. Öyle ki bu hareketlerin terör örgütüyle ilişkisi hukuken yargı müktesebatında, ahlaken de kamu algısında sorun olarak varlığını sürdürmektedir.

Bu raporda Türkiye’de 2009’dan bu yana gerçekleşen yedi seçim süreci incelenmiş ve PKK’nın bu dönemlerde takip ettiği eylem-söylem stratejileri belirlenmiştir. Söz konusu stratejiler arasındaki benzerlikler ve ayrışmaların analizleri yapılarak 24 Haziran 2018 cumhurbaşkanı ve milletvekili seçim sürecinde PKK’nın muhtemel etki ve tepki bağlamındaki eylem esnekliğine dair öngörüler geliştirilmiştir..