Türkiye’nin Yüzyıllık İttifak Politikaları
Türkiye Soğuk Savaş sonrasında NATO gibi geleneksel ittifak ilişkileri içinde daha iddialı bir rol oynama arzusunu gösterirken, bir yandan da müttefiklerini çeşitlendirme yoluna gitmiştir. Bu sayede daha otonom bir dış ve güvenlik politikası yürütülmesi amaçlanmıştır. Bu anlamda Türkiye; ilgi, çıkar ve sorumluluk sahalarında çeşitli devletlerle güçlü siyasi, askeri ve ekonomik ilişkiler geliştirmiştir.
Paylaş
Türkiye coğrafi konumu ve uluslararası sistemde güç dağılımındaki yeri itibarıyla ittifak politikalarına geleneksel olarak büyük önem vermiştir. Türkiye’nin içinde bulunduğu coğrafya, kendisine stratejik bir üstünlük sağlarken, aynı zamanda çevresindeki istikrarsızlık kuşakları sebebiyle de birçok sınama meydana getirmektedir. Asya ve Avrupa kıtalarını birbirine bağlaması, İstanbul ve Çanakkale boğazları gibi bağlantı noktalarını kontrol etmesi, Balkanlar, Kafkaslar ve Ortadoğu gibi bölgelere komşu olması, Türkiye’nin çeşitli ittifak girişimlerinde potansiyel önemli bir müttefik olarak algılanmasını sağlamaktadır. Diğer taraftan Türkiye, demokratik siyasi sistemi, güçlü ordusu, dinamik ekonomisi ve zengin insan kaynağı sebebiyle güvenlik üretebilen ve coğrafi konumunun getirdiği avantaj ve dezavantajları değerlendirebilen bir aktör olarak ortaya çıkmaktadır. Tüm bunlar Türkiye’nin yalnızca mensubu olduğu NATO için değil herhangi bir ittifak örgütü için değerli potansiyel bir müttefik olmasını sağlamaktadır.
Etiketler »
İlgili Yazılar