11 Eylül terör saldırılarının ardından Batı, tüm ülke ve kurumlarıyla bir travma yaşadı. Terör saldırıları sadece ABD ile sınırlı kalmadı. Londra, Madrid, Paris ve Brüksel gibi başkentlerde de terör eylemleri gerçekleştirildi.
Bu saldırıların ardından Batılı ülkeler, terör örgütleri ile küresel çapta mücadele etmek için teyakkuza geçtiler. ABD Başkanı George Bush, “terörizme karşı ya bizdensin ya da onlardan” söylemi ile terörü desteklediğini iddia ettiği ülkeleri, “şer ekseni” olarak tanımladı.
11 Eylül saldırılarının ertesi günü NATO, ABD yardım çağrısında bulunmadığı hâlde, Avrupalı müttefikler Washington’a destek teklifini önerdi. Ve tarihinde ilk kez NATO, “asimetrik savaşın tipik örneği” olarak tanımladığı terör saldırılarına karşı 5. maddeyi işletme kararı aldı.
NATO bununla da yetinmedi. 11 Eylül saldırıları ile birlikte “alan dışı” savunma konseptine geçerek terörizme karşı Ortaklık Eylem Planı’nı kabul etti. Ardından Afganistan’a “terörle mücadeleye” gitti.
ABD ve batı ülkeleri, “küresel terörle mücadele” söylemi üzerinden, Irak ve Afganistan’a “önleyici müdahale” gerekçesiyle savaş açtılar. Afganistan’da 100 binin üzerinde, Irak’ta ise bir milyondan fazla insan katledildi.
Terörle mücadele adı altında suçlu suçsuz ayrımı yapmadan ve yargılanmadan küresel hapishanelerde, insanlar işkencelerden geçirildi.
Terör saldırıları kendisine yapıldığında; demokrasiyi, insan haklarını bir tarafa bırakan, yasalarını, kurumlarını yeniden dizayn eden, terörle mücadele için her yöntem meşrudur konseptine geçen Batı, kendi dışındaki ülkelerin terör saldırılarına muhatap olmasını görmezden gelmeye devam etti.
İlaveten, kendisine zarar verdiğini düşündüğü terör örgütleri ile mücadele için (DEAŞ), başka terör örgütlerini (PKK-YPG) destekledi. Onlara ağır silahlar başta olmak üzere her türlü yardımı yaptı.
***
Türkiye 40 yıldan fazla bir süredir terörle mücadele ediyor. Terörle mücadele sırasında binlerce insanını şehit verdi.
Sadece terör örgütünü yok etmek için uğraşmadı. Aynı zamanda uluslararası alanda PKK’nın terör örgütü olarak kabul edilebilmesi için de çaba gösterdi. Birçok ülke, PKK’nın bir terör örgütü olduğunu kabul etti. Resmî belgelerinde terör listelerine ekledi.
Batılı ülkeler, PKK’yı terör örgütü olarak görse de son birkaç yıla kadar alttan alta desteklemeye devam ettiler.
Ancak, gelinen süreçte maalesef bu ülkeler, PKK ve türevlerine açıktan destek veriyorlar. Desteklerini artık gizlemeye gerek bile duymuyorlar.
ABD Başkanı Trump, bir taraftan PKK’nın terör örgütü olduğunu söylerken, diğer taraftan, YPG/PKK’nın DEAŞ ile mücadele ettiğini söyleyerek, “Onlara bizimle savaşmaları için çok para ödedik. Bizim yanımızda savaştıkları zaman iyi iş çıkardılar, bizimle savaşmadıklarında o kadar iyi değildiler” açıklamasını yapabiliyor.
Son günlerde terör örgütünün elebaşlarını muhatap alıp, terörü meşru göstermeye ve terör örgütü yöneticilerini “siyasi figür” olarak pazarlamaya çalışıyorlar.
İşte en son PKK’nin Suriye kolu YPG’nin sözde yöneticisi Mazlum Kobani ile açıktan görüşüyorlar. Türkiye’nin "kırmızı bülten"le aradığı bir terör yöneticisini ülkelerine davet ediyorlar. Sosyal medya üzerinden mesajlaşıyorlar.
Dün terör saldırıları kendisine yapıldığında, “ya bizimlesiniz ya onlarla” diyen ABD, bugün kendisi terör örgütleri ile iş tutuyor.
