Almanya Zoru Seçti

Seçimler Alman Siyasetini Kilitledi Almanya’da yapılan erken seçimler pat durumuyla sonuçlandı. Sağ ana muhalefet lideri Angela Merkel’in Hristiyan Demokrat Birliği (CDU) ve Bavyera’daki müttefiği Hristiyan Sosyal Birliği (CSU) %35.2, Başbakan Schröder’in Sosyal Demokrat Partisi (SPD) %34.4 oy aldı. Seçim kampanyasına yirmi puanın üzerinde bir farkla başlayan Merkel’in en az %40 oy alıp liberal FDP ile koalisyon yapması bekleniyordu. Berlin’deki hesap çarşılardaki oy sandıklarına uymayınca koalisyon ihtimalleri alt üst oldu. Seçimi Küçük Partiler Kazandı Tarihine düşen Hitler gölgesinden sonraki anayasaya göre Almanya’da hükumet olabilmenin şartı mecliste salt çoğunluğa sahip olmak. Merkel’in muhtemel koalisyon ortağı FDP %10,5 ile tarihinin en yüksek oyunu alması muhafazakar bir koalisyon kurulmasına yetmedi. SPD’den ayrılanların kurduğu milliyetçi Sol Parti (Die Linke) %8.1, Schröder’in koalisyon ortağı Yeşiller (Die Grünen) %8.7 oy aldı. Küçükler büyüklerin pasta payını tırtıkladı; bir önceki genel seçime göre CDU’nun 3.3’lük ve SPD’nin 4.2’lik oy kaybı küçük partilere gitti. Şimdi seçim galibi iki büyük parti küçükleri bir araya getirmenin peşinde. 1966-1969 arasında ülkeyi yöneten son “büyük koalisyon”dan beri CDU ve SPD birlikte hükumet kurmadı; her zaman küçük partilerle anlaşma yoluna gitti.

Türkler Solda

Türkiye’nin AB üyeliğine karşı çıkan ve belirsiz bir “imtiyazlı ortaklık” teklifinde ısrar eden Merkel’in zaferini pirüsleştirmede 600 bin Türk seçmenin çoğunlukla sola oy vermesi de etkili oldu. Federal Meclis Bundestag’a girebilen 5 Türk kökenli milletvekili de hep sol partilerden zaten: Sosyal Demokrat Parti`den (SPD) Lale Akgün, Yeşiller’den Ekin Deligöz ve Sol Parti’den Hakkı Keskin, Sevim Dağdelen ve Hüseyin Kenan Aydın.

Aslında SPD’de Türkiye’nin AB üyeliğine karşı olan Egon Bahr, Peter Glotz ve Helmut Schmidt gibi önemli isimler olduğu gibi, CDU’da bunu destekleyen Karl Lamers, Volker Rühe, Ruprecht Polenz gibi namlı politikacılar da var. Ancak iki parti liderlerinden Schröder’in desteği karşısında Merkel’in karşıtlığını açıkça seçim kampanyasında dile getirmesi Türkler’i korkuttu. Bu nedenle Türkiye, iktidardaki AKP “muhafazar demokrat” olarak Merkel’in hristiyan demokrat birliğiyle ideolojik olarak aynı zeminde duruyorsa da, Almanya’da solcu olmayı tercih etti.

Jutland Savaşı Gibi

Seçim sonuçları I.Dünya Savaşı sırasında, Mayıs 1916’da, Danimarka açıklarında Alman ve İngiliz donanmaları arasında geçen, ve sonuçta her iki tarafın da zafer iddiasında bulunduğu Jutland Savaşı’na benziyor. Schröder de Merkel de muzaffer olduklarını ileri sürüyor ve başbakanlık iddiasından vazgeçmiyor. Merkel hasmıyla koalisyon ihtimallerine göz kırpsa da şansölyelikten ödün vermiyor; Schröder CDU/CSU blokunu, mecliste ikisinin ayrı temsil edilmesi gerektiği savıyla çözmeye çalışıyor, bunun için meclise önerge veriyor.

Merkel ve partisi, kendisinin bir dahaki seçime kadar Başbakan olmayacağı bir koalisyona girmeyeceğini açıklarken, Schröder cephesi daha ziyade politikalar üzerinde konuşuyor, makama sırayla oturulmasını teklif ediyor.

Almanya’da basın Schröder ve Merkel’in “büyük koalisyon”da birleşmesini ifade eden Schmerkel, partilerin renklerinden yola çıkarak Jamaica ve Trafik Lambası gibi afacan benzetmeler ve kelime oyunları kullandı. Angela Merkel’in kendisi ise seçim kampanyasında, isminden dolayı Rolling Stones’un Angie adlı meşhur şarkısını dinletti. İngiltere’nin Demir Lady’si Margaret Thatcher’a benzetilmiş olsa da, Merkel o kadar karizmatik değil; kurduğu ekip de, özellikle Maliye Bakanı adayı Kirchhof, çok eleştiri aldı. Angie ve Lady atıflarındaki Anglo-Sakson koku da boşuna değil: Merkel Irak’ı işgal eden Amerikan-İngiliz önderliğindeki savaş koalisyonuna katılmayı savunmuş ve hükumetin aksi istikametteki politikalarını desteklemediğini Amerikan basınında hararetle ifade etmişti.

Dişe diş bir kavgada kaybeden şimdilik Almanya’nın kendisi. Rolling Stones’un şarkıda sorduğu gibi, “Angie, Angie, when will those clouds all disappear? Angie, Angie, where will it lead us from here?”