Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi bir karar aldı. Türkiye hiç de hak etmediği bir konuma itilmek isteniyor.

Türk-Alman ilişkilerinde 2013 yılından itibaren ortaya çıkan ve gün geçtikçe derinleşen krizin konjektürel değil yapısal bir soruna işaret ettiği artık ayan beyan ortada.

Ana muhalefet partisi CHP'nin son aylarda başvurduğu siyasi söylem aslında geçmişten bu yana sürdürdüğü siyasetin de bir yansımasıdır.

Enes Bayraklı ‘ya göre Almanya ile ikinci raunt 2019 seçimleri ve bugün yaşadığımız gerginliği bu çerçevede değerlendirmek gerekiyor.

İsmail Çağlar, Mehmet Akif Memmi ve Fahrettin Altun’un editörlüğünü yaptığı 15 Temmuz’da Medya kitabında 15 Temmuz darbe girişiminin medya ve iletişim ayağı detaylı olarak irdeleniyor.

Basit bir gazetecilik hatası değil bu. Laura şaşkınlıktan ve acemilikten yapmadı bu hatayı. Mesele o kadar basit değil.

Yapılan büyük yatırımlar ve gerçekleştirilen projeler, Türkiye karşıtlarının ezberini tamamen bozuyor. Çünkü, yatırımlar, finans, enerji, ticarette eksenin Türkiye'ye kayması demek.

İki ülke arasındaki ilişkileri ve almanya'nın türkiye'nin en önemli meselelerinde takındığı tuhaf tavrı takip edenler açısından gerilimin bu seviyeye ulaşmasında garipsenecek bir durum yok.

Bir süredir sayın genel başkan ortalama Türk'ün nefretini çekecek ancak Almanları memnun edecek bir tavır içerisinde.

Avusturya savunma bakanı Doskozil’e göre; Avrupa Birliği Balkanlar üzerindeki etkisini kaybederken buna karşılık Türkiye'nin etkisi artıyor

Batılı yayın organları Türkiye'nin gittiği yönden pek de memnun değiller ve bunu gizlemiyorlar

Almanya'daki bazı kesimler yel değirmenlerine karşı savaşan Don Kişot gibi kendi kafalarında inşa ettikleri bir düşmana karşı savaş veriyor ve kendilerini rezil ediyorlar.

Parti içi çekişmelerin, bir kazananı olmayacak kavgaların bir kenara bırakılması ve 2019'a odaklanılması gerekiyor

Soğuk Savaş'tan bu yana artık geride bırakıldığı düşünülen devletler arası gerginlikler her yeni örnekte kendini hissettiriyor.

Türkiye diasporası içerisinde muhafazakâr kitle sayıca büyük çoğunluğu oluştursa da Alman siyasetine etki açısından bunların çok fazla öne çıkamadığı da bir gerçektir.

Katar krizi, Suudi Arabistan başta olmak üzere herkese değişen miktarlarda zarar veriyor. Azdan az, çoktan çok gidiyor.

Medyanın malum kesimi için geçiş süreci eşsiz bir fırsat sunuyor. 'Türkiye için endişelenmek' görüntüsü altında ümitsizlik pompalama, 'batıdan bir uzaklaşırsak iki yakamız bir araya gelmez' korkusu salma fırsatı..