Enes Bayraklı, Türkiye'nin Kuzey Irak'ta PKK'nın alt yapısına ciddi şekilde zarar verdiğini ve bundan sonra da PKK saldırılarının devamı halinde operasyonları bir kademe daha yükseğe taşıyabileceğini belirtti.

Enes Bayraklı, Türkiye'nin terörle mücadelesine uluslararası kamuoyunun destek vermediğini hatta birçok Avrupa ülkesinden PKK'ya destek gittiğini belirtti.

Fahrettin Altun: “PKK propaganda süreçlerini sadece kendi organik medyası üzerinden değil, herhangi bir şekilde -bizim bildiğimiz kadarıyla- organik bağı olmayan, Türkiye'de 1990'larda “ana akım medya” olarak bilinen medya organlarıyla mesajlarını iletmeye başlıyor.”

Türkiye'nin burada dikkat etmesi gereken nokta, hem insani hem de stratejik açıdan ihtiyaç duyduğu "güvenli bölge"nin oluşturulması ve korunmasında ABD'ye ne kadar güvenebileceğinin hesabını iyi yapmasıdır.

Murat Yeşiltaş, nasıl bir mücadele yöntemiyle terörün üzerine gidileceğine ilişkin açıklamalarda bulundu.

Burhanettin Duran, Kürtlerin ve Türklerin birlikteliğini, ortak bir kader olarak önemseyen insanların, ötekileştirmeye, nefrete ve şiddete dur demesi gerektiği çağrısında bulundu.

Yusuf Özkır, bazı medya organlarının şehit haberleri ve PKK terör örgütünün gerçekleştirdiği saldırılar karşısındaki yayın politikalarına ilişkin değerlendirmelerde bulundu.

İsmail Çağlar: “Eğer bir olay tabanda bir tepki oluşturuyorsa, bunu meşru yollarla kontrole edip açığa çıkarmadığınız müddetçe bu tepki birikecek ve gayri meşru yollarla açığa çıkacaktır.”

Murat Yeşiltaş, PKK terör örgütünün bölgesel ve uluslararası dayanaklarına ilişkin değerlendirmelerde bulundu.

Çözüm Süreci ve terör tehdidinin birbirinden ayrıştırılması gerektiğine dikkat çeken Nebi Miş, “Yeni bir demokrasi zemininde belki yeni söylemlerle yeniden başlamak gerekiyor.” tespitinde bulundu.

Kürt meselesini çözecek bir AK Parti Kürt halkının ütopyası olarak kalmamalı. Kürt halkının gözünde realize olmalı, yani beş duyuya hitap edecek hale gelmeli.

Yalan haberlerin gerçekleri kısa sürede ortaya çıkmasına rağmen aynı kesim tarafından benzer paylaşımların ısrarla yapılmaya devam etmesi, bu yöntemin, bilinçli şekilde tercih edildiğini göstermektedir. İlke, doğruluk, sorumluluk gibi gazeteciliğe ait temel prensipler göz ardı edilerek çamur at izi kalsın mantığı işletilmektedir.

Kişisel ve kurumsal çıkarlar gazeteciliğin ve gazetecilik etiğinin önüne geçmiş durumda. Burada ilginç olan Hürriyet gibi ticari kitle gazetesinin marjinal gazeteler gibi belirli ideolojik angajmana ve kültürel sermayeye sahip ‘misyon' gazetesine dönüştürülmesidir.