15 Temmuz gecesi işgalcilere ve darbecilere karşı gösterilen direniş Türkiye'nin yeniden dizayn edilmesine karşı bir dirençti.

Sürecin belirleyici tarafları muhalif gruplardan ziyade, Suriye'de sahada olan küresel ve bölgesel aktörler.

Gözlemcilerin gözden kaçırdıkları temel nokta, aşırı sağın oldukça uzun bir süredir Avrupa'da siyasi gündemi belirleyen esas güç haline geldiği gerçeğidir.

İki ülke arasındaki ilişkileri ve almanya'nın türkiye'nin en önemli meselelerinde takındığı tuhaf tavrı takip edenler açısından gerilimin bu seviyeye ulaşmasında garipsenecek bir durum yok.

Uluslararası basın tarafından şişirilen FETÖ ve PKK için adalet yürüyüşü istenen neticeyi vermemiş olacak ki; çakma Gandimiz daha fazla sokak protestosu düzenleyeceğini açıkladı

Kemalistler eğer bu topraklarda dindar ve muhafazakâr olmayı bir suç haline getirip baskı altına almasalardı bu terör örgütü bu kadar neşv-ü nema bulmazdı

Almanya'daki bazı kesimler yel değirmenlerine karşı savaşan Don Kişot gibi kendi kafalarında inşa ettikleri bir düşmana karşı savaş veriyor ve kendilerini rezil ediyorlar.

Bizim solcularımız hangi ara ülkelerine bu kadar yabancılaştılar ki, taa Venezuela'daki oyunu görüyorlar da kendi gözleri önünde oynanan oyunu idrak edemiyorlar?

Gandi gibi tüm hayatı adalet mücadelesiyle geçmiş; bir aktivist ile her daim darbelerin yanında olmuş müesses nizam partisi CHP'nin liderini karşılaştırmak bir ikiyüzlülük değil de nedir?

Parti içi çekişmelerin, bir kazananı olmayacak kavgaların bir kenara bırakılması ve 2019'a odaklanılması gerekiyor

Soğuk Savaş'tan bu yana artık geride bırakıldığı düşünülen devletler arası gerginlikler her yeni örnekte kendini hissettiriyor.

Darbe girişimi Venezuela'da olunca, girişimin emperyalist kodlarını bir güzel açıklıyorlar. Ama benzer süreç Türkiye'de yaşandığında gerçeği kabullenmek yerine inkâra başlıyorlar.

Yıllar yılı solculuk adı altında din düşmanlığı yaptılar. Şimdi ise sosyalizm sevdasına siyaset düşmanlığı yapıyorlar.

Türkiye diasporası içerisinde muhafazakâr kitle sayıca büyük çoğunluğu oluştursa da Alman siyasetine etki açısından bunların çok fazla öne çıkamadığı da bir gerçektir.

Bir ana muhalefet partisinin uluslararası çevrelere Türkiye’de olan bitenleri bir marjinal örgüt bildirisi şeklinde ve şikâyetçi bir dille sunmasına en başta CHP seçmenleri karşı çıkması gerekiyor.

Neresinden bakarsanız bakın bugün Almanya, Türkiye'yi hedef almış durumda. Hem hükümet yetkilileri hem de medya sabah akşam Türkiye'ye saldırıyor.

Uluslararası toplum kabuk değiştiren teröre karşı yeni ve etkin bir anlayış geliştirmek zorunda.