Temmuz 2015'te sınır dışı edilen teröristin Avrupa'da serbest bırakılması sıradan bir istihbarat hatası değil. Daha önce İsveç'in şimdi Belçika ve Hollanda'nın paylaştığı bir politikasızlık sorunu.

PKK, bütün süreçte çok ciddi moral motivasyon kaybetti. Bu kaybı telafi etme işi Erdoğan düşmanlığı ortak paydasında birleşen yazar- çizer takımına düştü.

Suriye’de eğer tüm grupların bir arada yaşayacağı üst bir otorite tesis edilecekse bu, uluslararası aktörlerin kuracağı objektif bir koalisyonla tüm terör örgütlerinin temizlenmesi ve Esed’siz seçimlerin yapılarak halka fikir hakkı sunulmasıyla mümkün gözükmekte.

Rusya, İsrail'in isteği doğrultusunda Esed'e ve Hizbullah'a verdiği desteği sınırlandırsa da İran'ı kaybetmek istemiyor. İsrail ise net. Suriye'de güçlü Esed ve İran etkisi istemediği için "federalizme" açık destek veriyor.

Türkiye ve Azerbaycan arasındaki güçlü kardeşlik ve tarihsel bağlılıklarının ticari ilişkilere, özellikle de enerjiye yön vermesi bazı çevrelerin rahatsızlık duymasına sebep oluyor.

Bu kötülüklere muhatap olmamanın yolu, işbirlikçi unsurları tasfiye etmekten ve böylelikle gerçek siyasetin önünü açmaktan geçiyor.

Obama kendi stratejilerinin sorgulanmasını pek sevmiyor. Suriye’yi perişan eden Obama stratejilerini sorgulayan Erdoğan gibi liderler bu sebepten Obama için ‘hayal kırıklığı’ yaratmış.

Amerika’nın dünyaya yaklaşımında yaşadığı kafa karışıklığı ve strateji belirlemede yaşadığı mütereddit durumu, aslında tam da Süpermen IV’te ünlü kahramanın yaşadığı kimlik krizini hatırlatıyor.

KİK'in kararı ve Suud'un artan ekonomik baskısı Lübnan hükümetini Hizbullah'ı sınırlandırmaya itebilir mi? Buna ihtimal vermek çok zor.

PKK ne kadar önemsiz bir örgüt olduğunu ve kullanım değeri ortadan kalkınca buruşturulup kenara atılacağını, konjonktürün pembeleştirdiği hayal dünyaları gerçeklik duvarına tosladığında anlayacak.

HDP'nin 7 Haziran öncesinde ve sonrasında hoyratça harcadığı legal siyaset alanı AK Parti'nin cesareti sayesinde elde ettiği bir imkândı.

Gazprom'un Türkiye'ye verdiği doğal gazda kesintiye gitme gerekçesi olan mevsim şartları ve fiyat anlaşmazlığı pek gerçekçi değil. İran'ın da zaman zaman uyguladığı bu taktik, bir bahaneden ibaret.

Gerçek manada bir ateşkes Suriye’ye lazım, bu konuda şek ve şüphe yok. İnsanlar da zaten bu sebepten ateşkese naif bir şekilde de olsa bel bağlamış durumdalar.

Bu ülkenin düşmanları bize "Tayyip Erdoğan'ın olmadığı bir Türkiye" dayatmanın derdindeler.

Ateşkesin bırakın bir sonuç üretmesini kendisinin bile sürdürülebilirliği ciddi kaygı konusu.

Başkan Obama yönetim mirasını Suriye masasında geçiş hükümetinin kurulduğu ya da bu yola girildiği bir gelişmeyle nihayetlendirmek istiyor.

Rusya ve Esed rejiminin benzer olaylardaki siciline bakıldığında, bu aktörlerin sözlerini tutacaklarına dair ikna edici bir tablo yok.