Türkiye'de medyanın serencamı konulu bir yazıya, kliÅŸe de olsa “Türkiye nevi ÅŸahsına münhasır bir ülke” gibi bir tespit ile baÅŸlanabilir. Zira Türkiye’de medyanın durumu da gerçekten nevi ÅŸahsına münhasır bir görüntü çiziyor. Yöntemsel olarak emperyal gururu olan ülkelerin istisnailik iddiasına delalet eden nevi ÅŸahsına münhasırlık iddiası, iyi idare edilmediÄŸi takdirde kibir ve gururun karışımına dönüÅŸebilir. Türkiye ile ilgili analizlerdeki en temel sıkıntı da buradan, yani kibir ile gururun ayrıştırılmamasından kaynaklanıyor. Bu da, kibrin, benmerkezci bir pozisyondan konuÅŸan, temelsiz, ahlakçı iddialarına karşın gururu savunanların pozisyonlarını maddi gerekçelerle ya doldur(a)mamaları ya da doldurmaya tenezzül etmemeleri durumunu ortaya çıkarıyor. Türkiye’de medyanın kendine özgülüÄŸü de iÅŸte tam bu noktada, Türkiye’nin birkaç asırdır süregelen ve hâlâ çözülememiÅŸ “gururun ekonomisi” olarak adlandırabileceÄŸimiz temel bir problemde; yani gururun nasıl, ne ÅŸekilde ve kimler tarafından üretileceÄŸi, tüketileceÄŸi, paylaşılacağı ve dağıtılacağı meselesinde kendini gösteriyor.

SETA PANEL Oturum BaÅŸkanı:     Ä°brahım Kalın     SETA KonuÅŸmacılar:     Doç .Dr. Sedat Laçiner     USAK BaÅŸkanı     Ä°smail Küçükkaya     AkÅŸam Gazetesi Ankara Temsilcisi     Tarih: 18 Haziran 2007 Pazartesi Saat: 16.00   Yer: SETA, Ankara

Analizde, İsrail'in Gazze'ye düzenlediği saldırı ardındaki nedenler ve el-Fetih ile Hamas arasındaki iktidar mücadelesinin soruna yansımaları değerlendirilmektedir. Türk dış politikası açısından sorunun ele alındığı son bölümde aynı zamanda Türkiye'nin yapabileceği katkılar üzerinde durulmaktadır.