15 Temmuz’da şahit olduğumuz mücadele, Türk milletinin Çanakkale’yi daha iyi anlamasına ve mücadelenin devam ettiği bilincinin gelişmesine vesile oldu.

Avrupa, 1990’lardaki AB’nin her dediğine “evet” diyen Türkiye’nin Erdoğan sonrası tekrar mümkün olabileceğini düşünüyor.

Son haftada “evet” platformunun mitingleri yoğun ve görkemli katılımlarla devam ediyor. Sessiz “evet”çiler meydanları dolduruyor.

Trump kendisi Çin'e odaklanmak isteyebilir. Ama Ortadoğu buna müsaade etmez. Kafasının içinde bütüncül bir plan olmayan liderler sıcak siyaset meseleleri içinde akar giderler.

“Evet” halkın iktidarını garanti altına alacak bir siyasi kurumsallaşmanın hayata geçirilmesidir. Halkın yıllardır siyasete yüklediği misyonun en nihayet tamamına erdirilmesidir.

Kılıçdaroğlu, 15 Temmuz'da Olağanüstü Hal Uygulamalarına karşı çıkarak "20 Temmuz'da başlayan sivil darbe" söylemini kullanmıştı. Şimdi ise "kontrollü darbe" diyerek yeni bir aşamaya geçti.

Evetlerin sayısı arttığı müddetçe ümidini kaybeden CHP sesini yükseltecektir. Bu haliyle CHP aslına dönüyor. Toplumdan ve toplumun değerlerinden bağımsız söylem ve siyasete geri dönüyor..

Merkez Bankasını güçlendiren ve makro ihtiyati politikalar dediğimiz politikaların karar alıcısı durumuna gelmesi, Merkez bankalarının kredibilitesini daha yüksek bir kurum haline getirecek.

Aynı siyasi parti, aynı yaklaşımla, kendisi gibi düşünmeyen çevreleri, Kurtuluş Savaşı’ndaki düşmanla aynı kefeye koyuyor. “Evet” çıkması durumunda yeni kurtuluş mücadelesi başlatmaktan bahsediyor.

Referandumdan sonra koltuğu kaybetmesi muhtemel Kemal Bey'in yerine Muharrem Bey genel başkan olur mu bilinmez. Ama CHP'de hiçbir şeyin değişmeyeceği aşikar..

Mevcut sistemin krizlerinden kurtulmak için nasıl Erdoğan'a ihtiyaç var ise Kürtlerin bu ülkedeki geleceğini garantiye almak için de Erdoğan'ın liderliği gereklidir.

Kararsız sayısı çok yüksek ve referandumu beklenmedik biçimde etkileyecek demek gerçeği yansıtmıyor.

AK Parti ve Erdoğan döneminde bölgeye yönelik devletin hizmet yatırımlarını, Kürt toplumunun önemli bir çoğunluğu takdirle karşılıyor.

16 Nisan’ı ihtiyaç yapan daha öncesinde Türkiye’nin yaşadığı sistemsel krizler ve bu krizlerin çözülmesi için yapısal çözümlerin üretilememesiydi.

Türkiye’de 40 yıldır tartışılan başkanlık sistemi ile ilgili yerleşmiş, yanlış ezberler ve algılar göz önünde tutulduğunda referandumun sonucunun evet olması, tarihî bir seçim başarısıdır.

İktidarı değiştiremeyeceği için kendini değişmek zorunda olduğunu anlayınca gerçeklikle yüzleşecek çoğu kimse. Gerçeklik bugünden itibaren kendini dayatmaya başladı.

Bu halkoylaması sonuçlarını doğru okuyabilmek için hem siyasi hayatımızdaki diğer halkoylamaları hem de 2014 cumhurbaşkanlığı seçimleri ile kıyaslama yapmalıyız.