Türkiye'nin bölgesel-küresel açılımlarına paralel olarak Diyanet'in sunduğu dini hizmet ve dini yorum milli düzlem ile sınırlandırılamaz.

Hedefler kulağa çok hoş geliyor, özellikle de bu açıklamanın Türkiye ekonomisinin kötü karnesinde her daim imzası olan CHP'den geldiği göz önüne alındığında.

Erdoğan ve Davutoğlu'nun birlikte uyumlu fotoğrafı AK Parti'nin sürekliliği anlamına geldiği gibi, daha büyük anlamda, ülkenin yönetiminde de uyum anlamına geliyor.

Demirtaş lider değil yönetici. Kürt milliyetçiliğinin parti bölümünün eş başkanlığını yapmak gibi kritik bir rolüne rağmen, hafızalarımızda pozitif bir liderlik örneği yok.

İnsan en çok zekâsına hakaret edilmesinden yoruluyor. Hafızasızmış gibi görülmekten. HDP de CHP de bunu yapıyor. Türke başka, Kürde başka konuşuyorlar. Dindara ayrı sekülere ayrı söylem üretiyorlar.

1950 seçimleri Türkiye ve esasen Orta Doğu demokrasi tarihi açısından bir dönüm noktası olmuştur, zira o güne kadar TBMM'nde gerçekleşenler tek-parti rejiminin bir uzantısı işlevi olarak algılanmakta ve toplumda bir çaressizlik hissini uyandırmaktaydı.

Toplumun büyük çoğunluğu Diyanet'e güven duyuyor ve tam da bundan dolayı kurumun yıpratılmamasını, gündelik siyasetten uzak tutulmasını istiyor.

Muhalefet elitleri, seçim sonuçlarını tartışmaya açarak, sokak muhalefeti oluşabilmesinin önünü açmaya çalışıyorlar.

Seçmen psikolojisi ile ilgili son on yılın en önemli tartışması, seçmenin karar vermesinde esas rolün duygular üzerinden mi, yoksa rasyonel akıl üzerinden mi olduğu tartışmasıdır.

Pozitif bir siyaset inşa etmek adına ekonomik vaatlerini ortaya koyarlarken bile, iktidarın attığı bütün adımları mahkum ediyorlar.

Seçim beyannamelerini incelediğinizde bundan 10 sene önce hayal bile edemeyeceğiniz dış politika başlıklarının metinlere girdiğini görürsünüz.

Medaim Yanık: CHP'den, HDP'ye önemli oranda bir oy geçişi olur ve HDP yükselme trendine girerse, bundan sonraki süreçlerde de bu sürecin kalıcı olabileceği, CHP'nin Türk siyasal hayatında gerileyerek eriyebileceği kanaatindeyim.

CHP ve HDP'nin beraber yükselmesi zor. Bu durumda CHP gerçek rakibine bir tavır almak zorunda. Halbuki, CHP'nin HDP'nin kendisine rakip olmasını ciddiye aldığına dair hiç bir işaret yok.

Geçen seçimlerde AK Parti'ye oy veren geniş kesimleri AK Parti'den vazgeçirecek esaslı bir neden ortada yok.

Kürtlerin talepleri yapılan reformlarla bireysel haklar temelinde büyük ölçüde karşılanırken Kürt milliyetçi aktörlerinin entegrasyonunda bir kriz yaşanmaktadır.

Dört seneyi aşkın bir süredir Esed rejiminin sınır ihlalleri ve Reyhanlı'da olduğu gibi terör saldırılarında bile Suriye'ye girmeyen; sürekli bölgesel ve uluslararası koordinasyon çağrısı yapan Türkiye, elbet “Türkiye Suriye'ye girecek” lobisi kamuoyunu sarssın diye Suriye'ye girmeyecektir.

MHP beyannamesinde Cumhurbaşkanlığı seçimleri öncesinde ciddi bir siyasal acziyet hissine düçar olan tabanını rehabilite etmeye dönük bir çerçeve ortaya koymamış olması dikkate değer bir durum.