"Biz konuşabileceğiniz son kuşağız" diyen PKK muhibbi radikal Kürtçüler bu lafı gerçekten müzakere aşkına söylemiyorlar. Devletten taviz koparmanın derdindeler.

ABD'nin iki eski büyükelçisi Abramowitz ve Edelman, oturmuş Washington Post'a bir yazı yazmışlar. Cumhurbaşkanı Erdoğan'a "ya reform yap, ya istifa et" çağrısında bulunmuşlar. Tam bir had bilmezlik!

Olmuyor artık… Cuma, teheccüd, Nutuk okumaları, yanık türküler, Nişantaşı kafeleri vs. artık eskisi gibi Demirtaş’a prim yaptırmıyor.

PKK ne kadar önemsiz bir örgüt olduğunu ve kullanım değeri ortadan kalkınca buruşturulup kenara atılacağını, konjonktürün pembeleştirdiği hayal dünyaları gerçeklik duvarına tosladığında anlayacak.

Karşımızdaki terör örgütü ve onun patronu sömürgeciler için bizim izlediğimiz herhangi bir politika mesele değil. Bizim varlığımız mesele.

Hangi marka adı altında yapılırsa yapılsın terörün hedefi Türkiye'nin istiklalidir. Şu ortamda yerlilik ve millilik en önemli sermayemiz.

Yeni Şafak ve Yeni Akit'e yapılan saldırılar karşısında ilk 24 saatte verilen tepkiler neyin ne olduğunu çok açık şekilde ele veriyor.

Devlet, Suriye'deki gelişmeleri PKK'ya karşı zaaf içinde olduğu bir ortamda hiçbir şekilde göğüsleyemez. Bu nokta net biçimde görüldüğü için operasyonlar kararlılıkla sürüyor.

Yusuf Özkır, HDP’nin Türkiyelileşme retoriği ve medyanın bu retoriğe bir zamanlar verdiği destek üzerine değerlendirmelerde bulundu.

Ah be Selahattin "özyönetim diyorsun, Kürdistan diyorsun, bizi perişan ettin" laflarını da yemezler. Hele ki, Doğan Medyası Selahattin'i "sen PKK'ya hâlâ posta koymadın, bizi yanılttın" diye eleştirerek de üzerindeki yükü hafifletemez.

Türkiye siyasetinde demokrasi kelimesini en fazla tüketen ideolojik grup, Kürt milliyetçileridir. Bunun sebebi mücadelelerinin sadece "Kürt" halkının taleplerini gerçekleştirmek için Türkiye devletine muhalefet etmekle kalmaması.

PKK da, HDP de kendisini güvenlikçi alana hapsetmiş durumda. PKK, "hak savaşı" retoriğiyle, HDP ise "Türkiyelileşme" ve "Erdoğan karşıtlığı" söylemiyle elde ettiği toplumsal desteği yitiriyor.

HDP, demokratik parti siyasetinin imkanlarını kullanmakta çok ileri gitti. Demokratik bir ülkede şiddeti, savaşı ve Türkiye karşıtı dış ittifakları bir araya getirerek "statü" elde etmek mümkün değil.

İki şer şebekesi. KCK/PKK ve FETÖ/PDY. İkisi de tarihlerinde hiç olmadığı kadar köşeye sıkışmış durumdalar.

Bu çalışmada özellikle 7 Haziran ve 1 Kasım seçimlerinin anlam ve önemini tespite yönelik bir tartışma yürütülecektir.

Çatışmaların gittikçe yoğunlaştığı yerleşim yerlerinde halkın büyük çoğunluğu PKK'nın hendeklerle oluşturmaya çalıştığı çatışma süreçlerine destek vermedi.