Dört benzemezin aralarındaki çıkar birlikteliğinin merkezinde Erdoğan karşıtlığı olduğu kesin. Fakat bu bir vaat değil. Bir program değil. Öfke üzerine kurgulanmış bir senaryo. Yıkımı öneriyor. Birlikte neyi yapacaklarına dair tek bir ortak önerileri yok. Mesela FETÖ ile nasıl mücadele edilecek ve bu mücadele esnasında Batılı ülkeler mevcut tutumlarında ısrar ederlerse ne yapacakları konusunda bir öneri yok.

Özellikle seçmen tabanı olarak birbirine yakın ittifak yapılarında oy geçişkenliğini önlemek için aday tercihlerinin çok önemli olduğunun da partiler fakında..

Cumhur karşıtı ittifak gündem oluşturamıyor. Şu anda heyecan duydukları tek şey Amerikan dolarındaki değer artışı. Böylelikle Türk ekonomisinin zora gireceğini ve bunun da seçimlerde kendi lehlerine bir sonuç doğuracağını varsayıyorlar.

CHP hem cumhurbaşkanlığı hem de milletvekilliği seçimlerinde kendi iç iktidar çatışmalarına odaklanmış durumda...

24 Haziran seçimleri, ‘Eski Türkiye’ ile ‘Yeni Türkiye’ arasındaki iktidar mücadelesinin oylanacağı, Türkiye tarihinin en politik seçimleridir. Değişimin aktörü konumundaki Cumhurbaşkanı Erdoğan ve Cumhur İttifakı’na/AK Parti’ye verilecek oylar milletin kendisine vereceği oylardır. Bu oylar, millet iradesine dayalı bir siyasi düzenin inşasının ve bağımsızlık mücadelesinin devamına sunulacak destek niteliğindedir.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın seçim manifestosu, sadece kurumsal esnekliğin ve dayanıklılığın merkezde olduğu bir devlet değil, aynı zamanda bölgesel tehditlere karşı kendini savunabilme yeteneğine sahip güçlü bir devlet olma gerekliliğinin altını çiziyor.

Seçim yaklaştıkça gözler anketlere ve adayların güç analizlerine yöneliyor.

Bir 'milat' olacağında birleştiğimiz 24 Haziran seçimlerine kırk üç gün kaldı. YSK, cumhurbaşkanlığı seçimlerinde pusulada Recep Tayyip Erdoğan, Meral Akşener, Muharrem İnce, Doğu Perinçek, Temel Karamollaoğlu ve Selahattin Demirtaş'ın olacağını açıkladı.

16 Nisan’da Cumhurbaşkanlığı Hükûmet Sistemi’ne karşı olan çevreler bir kara propaganda yürütmüşlerdi. Demişlerdi ki “yeni sisteme geçildiğinde Meclis’in önemi ve işlevi azalacak. Milletvekilliğine rağbet olmayacak.” Yeni sisteme tam geçmeden bile, daha seçim sürecinde söylediklerinin doğru olmadığı net olarak ortaya çıktı.

Cumhur karşıtı ittifak salı akşamı sosyal medyada bir kampanya başlattı. Bu kampanya Cumhur karşıtı ittifakın içine düştüğü acınası hali apaçık ortaya koyuyor.

Seçimler için isimler netleştikçe tartışmaların da boyutu belirlenir hale geldi.

Elbette Türkiye'de iktidarı belirleyen millet iradesidir ve millet iradesi nasıl tecelli ederse ona herkesin saygı göstermesi gerekir. Gelgelelim gayrı milli muhalefet için millet iradesinin nasıl tecelli ettiği hiç önemli olmadı. Bugüne kadar sandıkta yaşadıkları her hezimet sonrası kendilerini değil, millet iradesini suçladılar.

Cumhurbaşkanı Erdoğan Pazar günü bir manifesto açıkladı. Ahitleşme ve sözleşme niteliğindeki bu belge Erdoğan'ın yeni dönemde koyduğu hedefleri içeriyor.

Kriter, bu sayısında 16 Nisan referandumu ile halk nezdinde onaylanan ve 24 Haziran seçimleri ile resmen geçilecek olan cumhurbaşkanlığı sistemine odaklandı.

Türkiye’deki köklü değişimi engellemek isteyen statükocu partiler, 24 Haziran seçimlerini “köprüden önceki son çıkış” olarak görmektedir. Dolayısıyla, bu partiler tüm stratejilerini bu değişimin öncülüğünü yapan AK Parti karşıtlığı üzerine inşa etmekte ve çok tanıdık bir amaca odaklanmaktadır: Recep Tayyip Erdoğan’ı Cumhurbaşkanı seçtirmemek.

Muharrem İnce de bunun farkında...

Sadece AK Parti döneminin değil, Türkiye demokrasi tarihi açısından milat sayılabilecek bir seçim var önümüzde.