Bölgesel ve küresel istikrarsızlıkların birleştiği bir coğrafyada bulunan Türkiye'nin karşılaştığı meydan okumaların daha yaman olduğunu söylemek lazım.

Amerika'nın soğuk savaş sonrası Ortadoğu'da yaptığı her askeri müdahalenin Türkiye'ye ciddi güvenlik maliyetleri olduğunu düşündüğümüzde ABD karşıtlığının rasyonel zemini rahatlıkla anlaşılabilir.

İdlib üzerinden yaklaşan bu krize önlem alınması şart.

Katar’ı Müslüman Kardeşler'e destek vererek radikalizmi finanse etmekle suçlayanlar, aslında bu hareketi boğmaya çalışarak daha radikal hareketlerin onun yerini almasına yol açıyorlar.

“Katar’ı tecrit koalisyonu” Katar üzerinde baskı oluşturarak iki kutuplu bölgesel düzenin alternatiflerini ortadan kaldırmayı hedeflemektedir.

Belçika, Fransa, Almanya, İtalya, Romanya ve İsviçre’nin EUROPOL ile paylaştığı bilgilere göre, PKK Avrupa’da propaganda, eleman kazanımı ve bağış toplama aktivitelerini sürdürmektedir.

Katar krizi nereden çıktı? Katar bu ablukaya karşı direnebilecek mi? Bu restleşmeden kim kazançlı çıkacak?

Gündelik siyaset ne olursa olsun, Amerika ile Rusya arasında bir rekabetin yavaş yavaş kendini inşa ettiğini düşünebiliriz.

Yapılması gereken stratejik hedefi iyi tespit etmek ve o amaca giden yolda düzgün araçları kullanmaktır.

Mağlubiyetler statüko ittifakının vazgeçeceği anlamına gelmiyor. Deneyecekler. Yeni metotlar geliştirecekler. İmkanlarını seferber edecekler.

Türk-Alman ilişkilerinde her zaman en iyi işleyen alan ekonomi olmuştur. Almanya bazı istisnai dönemler haricinde her zaman Türkiye’nin en büyük ticaret ortağı olmuştur.

Türkiye ne NATO ne de Şangay'a tamamıyla bel bağlayarak güvenliğini sağlayacak bir ülke değil.

Türkiye ve ABD’nin, Suriye’de asıl meselenin DEAŞ olmadığı üzerinde uzlaşması ve Rakka sonrası Suriye karmaşasında ilişkilerini rekabetten düşmanlığa dönüştürmemesi, PKK meselesinde düğümlenmiş durumda.

Filistin mücadelesinde daha aktif rol oynamak isteyen Türkiye’nin Filistinlilerin haklarını savunmada müttefikler bulması ve bu ajandayı küresel ölçekte yürütmesi önemlidir.

Körfez’de gelinen noktada taraflardan beklenen karşılıklı adımlar atarak krizi yumuşatmalarıdır. Bu açıdan Erdoğan’ın Suudi Arabistan’a atfettiği rol önemli.

Can Dündar’ın Avrupa’da bir saraydan başka bir saraya koşarak; bir gazeteden başka bir gazeteye geçerek yaptığı dezenformasyon, zihinsel sömürgeleşmenin post modern versiyonudur.

Göçler hayattır. Göçmeni olmayan bir tane gelişmiş medeniyet, devlet ve şehir olmamıştır. Kaderimiz bu coğrafyada hep beraber yaşamaktır.