TGC'nin ödül verdiği kurum ve kişilerin neresi tek-tip? Sosyalisti de var, Kemalisti de, Gülenisti de. Ödül verilen kurum ve kişilerin hepsinin birden AK Parti ve Erdoğan karşıtı olmasında ise şaşılacak bir şey yok.

Uygur meselesi artık hem Çin'in ‘Batı'ya Marş' politikasının kilit noktası hem de daha güvenli enerji ve ticaret yollarının darboğazındaki bir bölgenin istikrarı ve güvenliğini de içine alan ciddi bir dış politika ve güvenlik konusu. Soğuk Savaş sonrası Balkanlar'daki etnik çatışmaların yarattığı atmosfer de Çin'in sertliğini tırmandırdı.

STAR'a konuşan Suriye Uzmanı Ufuk Ulutaş, “Türkiye sınıra yığınak yapınca ABD'nin Suriye siyaseti değişti. İlk defa muhalifler için DEAŞ'ı vurdular. Suriye'deki oyun Türkiye iç siyaseti için yapılıyor. Biz mülteci akını için girersek meşru olur” dedi.

ABD ile Türkiye'nin Suriye'deki öncelikleri birbirinden radikal bir şekilde farklı.

Türkiye Kobani kuşatması sırasında da sonrasında da PYD'ye belli şartlar öne sürmüş ve kantonlar üzerinden fiili bir bölünme durumu yaratmamasını salık vermişti.

Her etnik mesele gibi Uygur meselesinin çözümünde de hem muhatap grup ve devlete hem de uluslararası kamuoyu ve ilgili devletlere ciddi sorumluluklar düşüyor.

Amerika'da Obama tarzı, Pentagon tarafından tam anlamıyla benimsenmiş. Bu bakımdan önümüzdeki günlerde de Amerikan yönetiminin bu tavrının süreceği kurumsal olarak da ortaya çıkmış durumda.

Bu anlaşma İran ile Amerika arasında bir dostluk anlaşması değil, bir ertelemedir, ateşkestir. Bir sonraki çekişme için konum ve nefes alma durağıdır. Bu bakımdan Amerika'nın yeni ortağı İran'dır iddialarını oldukça abartılı buluyorum.

Kritik konu, Batı ile ilişkilerde açtığı bu "yeni kapının" İran dış politikasına ve Ortadoğu'ya neler getireceğidir.

Son yazımda Robert Fisk'in İran'la Batı arasındaki nükleer mutabakat sonrasında "mahallenin iyi çocuğu artık İran" seviyesindeki yazısını eleştirmiştim

Ortadoğu'daki gelişmeler o kadar baş döndürücü ki yılların gazetecisi, hâlâ yazılarını daktiloyla yazdığı söylenen Fisk, özellikle Arap Baharı olarak isimlendirilen süreçte birçok defa dikkat çekecek yazılar yazabilmek için fisklemek zorunda kaldı.

Son yıllarda gerek yurtiçi gerekse yurtdışında yaşayan Türkiyeli akademisyen, sanatçı ve entelektüel bir kesimin giderek kronikleşen ve makul eleştiri düzeyini aşarak siyasi aktörlük sınırına dayanan yaklaşımlarıyla karşı karşıyayız.

Geçen Salı İran'ın sorunlu nükleer programı nedeniyle P5+1 (ABD, Rusya, Çin, İngiltere, Fransa ve Almanya) ile vardığı Kapsamlı Eylem Planı Anlaşması İran-Batı ilişkilerinde 1979'daki İslam devriminden bu yana yaşanan gerginliği yeni bir işbirliği evresine taşıyacak ölçüde tarihsel bir durum ortaya çıkardı.

Türkiye'nin IŞİD'i Kürtlerle savaşması için desteklediği iddialarının absürtlüğüne değinen Ufuk Ulutaş, IŞİD'in, Esed Rejimi'ne ve PKK'ya sağladığı faydaların bulunduğunu ancak en büyük zararı Suriye muhalefetine ve Türkiye'ye verdiğini belirtti.

Burhanettin Duran: “Yabancı savaşçı olgusu kontrol altına alınamadığı sürece bu tür terör eylemlerine hazırlıklı olmak lazım.”

Fahrettin Altun: “PKK, savaşı-Kobani'yi doğrudan Türkiye'nin içine taşımamış olsaydı ve Türkiye'deki Kürtleri bunun üzerinden örgütlemek-mobilize etmek için özel bir gayret göstermemiş olsaydı, böyle bir saldırı yaşanmamış olacaktı.”

Türkiye'nin bölgesinde başta enerji olmak üzere birçok alanda merkez ülke hedefine karşılık, ülkeyi bu gündemden uzaklaştırmak için eylemlerin arttığını görüyoruz.