Türkiye'deki İslami gruplardan farklı olarak iktidar ile radikal bir kapışmaya giren Gülen grubu tüm tasfiyelere rağmen gücünü yitirmediğini bir kez daha ispatlama gayretinde.

MHP beyannamesinde Cumhurbaşkanlığı seçimleri öncesinde ciddi bir siyasal acziyet hissine düçar olan tabanını rehabilite etmeye dönük bir çerçeve ortaya koymamış olması dikkate değer bir durum.

Kürtlerin talepleri yapılan reformlarla bireysel haklar temelinde büyük ölçüde karşılanırken Kürt milliyetçi aktörlerinin entegrasyonunda bir kriz yaşanmaktadır.

Evren'in en büyük talihsizliği ve belki de ilahi cezası kurduğu düzenin iflasını görecek kadar uzun bir ömre sahip olmasıydı.

Mecburiyetten ve imkansızlıktan dolayı darbe karşıtı kesilenlerin yanında bir de darbe yapmak isterken 12 Eylül'ün darbesini yedikleri için darbe karşıtı olanlar var.

Toplumun büyük çoğunluğu Diyanet'e güven duyuyor ve tam da bundan dolayı kurumun yıpratılmamasını, gündelik siyasetten uzak tutulmasını istiyor.

İnsan en çok zekâsına hakaret edilmesinden yoruluyor. Hafızasızmış gibi görülmekten. HDP de CHP de bunu yapıyor. Türke başka, Kürde başka konuşuyorlar. Dindara ayrı sekülere ayrı söylem üretiyorlar.

AK Parti'nin başkanlık sistemine geçebilecek çoğunluğu bulması durumunda hemen seçim ertesinde, bulamaması durumunda ise 2019 seçimlerine kadar yeni siyasal sistem arayışını konuşacağız.

Siyasal aktörler, toplumsal değişime kendilerini uyarlayabildikleri oranda başarı imkânı bulabilirler. Muhalefet partileri, kaos siyasetini sürdürmenin maliyetini görmüş durumdalar.

Halkın önemli bir kesiminin düşman ilan edildiği ülkede, siyasetten dışlanan ve liderlerinin yaşamına kast edilen Müslüman Kardeşler'in radikalleşmesi ve ülkenin kanlı bir iç savaşa sürüklenmesi riski artmaktadır.

Türkiye değişti ve geleneksel anlamda askeri darbe ve müdahaleler için zemin kalmadı. Fakat darbeden medet uman ulusal ve uluslararası güçler için müdahale ihtiyacı devam ediyor. Hem de artarak...

Türkiye'nin bölgesel-küresel açılımlarına paralel olarak Diyanet'in sunduğu dini hizmet ve dini yorum milli düzlem ile sınırlandırılamaz.

AK Parti'nin ve onun kurumsal yönelimi ile özdeşleşen Türkiye'nin önümüzdeki yıllardaki kaderini önümüzdeki günlerde kararsızları ikna ve seçime katılımı sağlama yönünde gösterilecek performans belirleyecek.

Bugün HDP, CHP seçmeninin bir kısmını, CHP de HDP seçmeninin bir kısmını etkileme arayışı içinde. Bu bağlamda ne CHP ne de HDP, AK Parti seçmenine hitap edebilme özelliği gösteriyor.

Siyaset sahnesine baktığımızda iktidar partisinin bütünlüklü bir rakibinin olmadığını görebiliriz. AK Parti, farklı toplum kesimlerine aynı anda hitap edebil- me özelliğine sahip tek parti konumunda. Muhalefet partilerinin her biri, AK Parti ile tekil alanlarda, kesitsel olarak mücadele edebiliyor.

Seçimin ana dinamiği AK Parti'nin aktörlüğünün ve muktedirliğinin geleceğini oylamaktır. İşte bu sebeple, seçimin getireceği parlamento kompozisyonu ne olursa olsun elit hesaplaşmasının süreceği senaryolar öngörmek durumundayız.

Seçim sonuçlarına bakıldığında, bu seçimlerde kültürel reflekslerin, kimlik algılarının önemsiz olacağına ilişkin öngörülerin boşa çıktığı görülüyor.