Cumhurbaşkanının mutlak çoğunlukla seçilmek zorunda olduğu için farklı toplumsal kesimler arasında koalisyonları zorunlu kılmaktadır; bu yönü ile siyasette zorunlu bir ılımlaşmayı doğuracaktır.

Yasama ve yürütme organına ilişkin düzenlemelerin dışında başta yargı olmak üzere çok sayıda konunun yer aldığı ve yeni bazı kurumlar getirildiği gibi mevcut bazı kurumların da kaldırıldığı görülmektedir.

Sandık başına gelen kararsız seçmenin "hayır çıkarsa ne olur?" sorusuna CHP lideri Kılıçdaroğlu "evet"e yakın kararsızları ikna için "hayır" çıkması durumunda ülkede kaos olmayacağını söylemeye devam ediyor.

Venedik Komisyonu, Türkiye’de oylanacak anayasa değişiklikleri ile ilgili bir rapor hazırladı. Raporun içeriği daha çok CHP ve “hayır” cephesinin itirazlarını içeriyor.

Batılı ülkelerin, referandum öncesi agresyon derecelerini artırması manidar. Alman devlet televizyonu ARD’nin açıkça hayır kampanyası yapmasını başka tarafa yormak mümkün değil.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, SETA tarafından düzenlenen “Cumhurbaşkanlığı Sistemi Sempozyumu”na katıldı.

Parlamenter sistemin esas sorunu, siyasetin merkezinin güçsüz olduğu dönemlerde ortaya çıkacaktır. Bu da Erdoğan sonrası dönemle ilgilidir.

Önce yapmanız gereken bir şey var. O da Erdoğan takıntısından kurtulmak. Türkiye'yi gelecek yüzyıllara taşıyacak bir yönetim sistemi değişikliğini konuşuyoruz; Erdoğan'ın şahsını değil.

Parlamenter sistem ve cumhurbaşkanlığı sisteminde yasamanın denetleme yetkisi nasıl farklılıklar gösterir? Cumhurbaşkanlığı sistemi teklifiyle Meclisin yürütme üzerindeki denetleme yetkisi ne yönde değişecektir?

Birçok ülke geçtiğimiz yüzyılın başından itibaren toplumsal çoğulculuğun istikrarsızlık yaratan etkileriyle başa çıkmak için parlamenter sistemlerini güçlendirme ya da Cumhurbaşkanlığı sistemine geçme ihtiyacı hissetti.

Yürütmenin Meclis'in içinden çıkmayıp doğrudan halk tarafından seçilmesi ve Meclis'e karşı değil doğrudan halka karşı sorumlu olması onun zayıflatılması anlamına gelmez.

Öneride seçimlerin eşzamanlılığı ile birlikte düşünülmesi gereken bir diğer başlık yasama ve yürütmenin karşılıklı olarak birbirilerini yenileyebilmesidir. Her ne kadar bu durum “fesih” biçiminde adlandırılsa da kastedilen aslında karşılıklı yenilemedir.

Yürürlükteki 1982 Anayasası’na göre mevcut hükumet sisteminin parlamentarizm ilkeleri üzerine inşa edildiği varsayılsa da, mevcut sistem sorumsuz bir Cumhurbaşkanlığı kurumunu merkeze alan vesayet yanlısı bir anlayış üzerine temellendirilmiştir.

İçinden geçtiğimiz süreç, devleti kuruluşundan itibaren tahakküm altına alan ve topluma kapatan oligarşik rejimin tasfiyesi ve ülkenin gerçek anlamda cumhuriyete doğru yol almasıdır.

67 yıllık demokrasi tarihinde 65 farklı hükûmetin kurulmuş olması bu sistem değişikliğinin gerekçesi için bir başlangıç noktasıdır.

Demokrasi ile çıkarlarını korumak arasında kaldıklarında çıkarlarını tercih eden ülkelerin, Türkiye’deki anayasa değişikliği konusundaki pozisyonlarını demokrasi ile ilişkilendirmek uluslararası ilişkileri bilmemektir.

CHP, Komisyondaki görüşmelerde zaman kazanmaya dönük bir taktikle hareket ettiği için itirazların içeriği daha önceki söylenenlerin bir tekrarıydı.