Modern insanın içinde yaşadığı çağa özgünlük atfederken yeni bir bilinç geliştirdiğini iddia edebiliriz. Burada karşımıza “güncelin egemenliği” çıkar. “Güncel olan”ı belirleyense birtakım mekanik, elektronik ve dijital müdahalelerdir.

Batıcıların, “madem rehinelerimiz serbest, o zaman haydi Amerika'yla yeni ufuklara” sloganı atmalarına şaşırmıyorum.

Bugün, Türkiye'de bir kesim, “entelektüelin yalnızlığı ve muhalifliği” üzerinden sözde “iktidar aydınları”na giydirme yarışında. Modern Türkiye'nin düşünce tarihi bu gel-gitlerle doludur.

Türkiye'de Modernleşme, bir toplumsal değişim süreci olmadı. Bir laikleşme ve kapitalistleşme sürecinin yaşanması arzulanıyordu. Ülkenin elitleri ve liderlerinin politika ve söylemlerinde modernleşme bir hedef olarak öne çıkıyordu.