6’lı Masa on birinci toplantısı ile kendisini 'Millet İttifakı' olarak tanımladı. Ortak bildiride bu ittifakın 14 Mayıs seçimlerinde 'Yeter söz milletindir' sloganını kullanacağı da netleşti. 

6’lı Masa on birinci kez İyi Parti ev sahipliğinde toplandı. Gündem, yol haritası, hükümet programı ve ortak adayın belirlenme süreciydi.

Cumhuriyetin ikinci yüzyılı temasını Türkiye Yüzyılı vizyonu ile etkili söyleme çeviren Erdoğan şimdi de 'Yeter söz milletin' sloganını yeniden temellük ediyor. Bu slogan 'Erdoğan karşıtlığı ve güçlendirilmiş parlamenter sistem' dışında neden bir araya geldiklerini ideolojik olarak açıklayamayan partilerden ziyade AK Parti'ye yarar.

Özellikle son dönemde altılı masa üyeleri, seçimi kazandıkları takdirde, geçiş sürecinde nasıl bir yönetim modeli uygulayacaklarına yönelik birçok açıklama yaptı.

Masadaki genel başkanlar olası ortak cumhurbaşkanı adayları kazanırsa nasıl bir hükümet yapısı kuracaklarını anlatmaya giriştiler ancak bu çabaları muhalefet cenahından daha çok eleştiri aldı.

İşin özü, bahsedilen formülün pratiği görmezden gelen teorik bir akılla üretilmiş olduğudur. Siyasetin doğasına aykırı "liberal" varsayımlara dayandığıdır.

6’lı masanın 10. toplantısı dün Gelecek Partisi ev sahipliğinde toplandı. Gündemde geçiş süreci yol haritası, ortak politikalar metni, başörtüsüne dair Anayasa teklifine tavır ve aday konusu vardı.

Kılıçdaroğlu CHP adına ortak aday olarak kendi ismini önerme dışındaki seçenekleri devre dışı bıraktı. CHP'li belediye başkanlarını önermediği yerde masadaki diğer genel başkanlardan birisinin de ortak adaylığına razı olamaz.

Kılıçdaroğlu ve İmamoğlu iki zıt aday profiline karşılık geliyor. 6'lı masayı bir araya getiren Kılıçdaroğlu "aday değil sistem" vurgusuyla muhalefetin "koordinatör cumhurbaşkanı" adayı olma tavırları sergiliyor. Akşener haricindeki genel başkanlar buna yakın duruyor. İmamoğlu ise hem CHP'yi hem de 6'lı masayı rahatsız edecek ölçüde çok hırslı bir cumhurbaşkanı adayı olarak değerlendiriliyor. Çok sayıda iddialı siyasi aktörün olduğu muhalefet cenahında İmamoğlu'nun kendi hikâyesini yazması hayli zor görünüyor.

Kısa vadede muhalefeti birleştiren bir yerde görülen bu karar orta vadede 6'lı masa içindeki ve CHP'deki çekişmeyi büyütebilir.

6'lı masa geçiş dönemine ve ortak politikalara odaklanarak aday konusunu erteliyor. Hatta CHP Genel Başkanı Kılıçdaroğlu, bu programları oluşturmadan aday belirlemenin doğru olmayacağını şu cümlelerle rasyonelleştirdi: 'Seçimden sonra seçilecek cumhurbaşkanının altılı masayı da götürmesi lazım. Cumhurbaşkanı adayını belirledikten sonra eğer liderlerle uyum gibi bir sorun çıkarsa o başka felakete yol açar. Seçimden sonraki süreç çok daha önemli.'

Kuşkusuz Cumhur İttifakı'nın da muhalefetin de gayesi ilk turda cumhurbaşkanlığını ve Meclis çoğunluğunu kazanmak. Ancak başa baş olacağı görülen bu seçimin ilk turda biteceğinden sandıklar açılmadan kimse emin olamaz.

6'lı masa yol haritası ve politika belgeleri açıklamaya hazırlanıyor. Bu belgeler iddia edildiği gibi 'tek politika' özelliğine bürünse bile muhalefetin dağınık vizyon pencerelerini toparlaması çok zor. Hele bu 6 partinin olası ortak aday ile birlikte 'bir parti gibi hareket edebilme' durumuna ulaşması aşırı bir beklenti. 2023 seçimlerine giderken siyasetçinin en kritik meselesi 'tutarlı ve net bir vizyonu seçmene ulaştırmak.' Hâlâ çoklu aktör ve vizyon karmaşası yaşayan muhalefet hem netleşmek hem de seçimlere kadar seçmene ulaşmak zorunda.

Türkiye'nin çoğulcu demokrasiyi, temel hak ve özgürlükleri güçlendirecek yeni ve sivil bir anayasaya ihtiyacı olduğu konusunda toplum da siyasi karar alıcılar da hemfikir. Fakat salt politik karşıtlık üzerinden bir parlamenter sistem savunusu yapmak yeni anayasa arayışına katkı sunmayacağı gibi geçmişte yaşanan bazı sistemik sorunların tekrarına da yol açabilir.

Adaylık çekişmesiyle dağınık görüntü veren 6’lı masa bileşenleri şimdi de farklı (ve muhtemelen birbirleriyle çelişkileri olan) vizyon belgeleriyle sahneye çıkıyor.