CHP'liler her fırsatta DSP'nin seçime girmesi ve söylemlerinden rahatsız olduklarını belirtiyorlar. Bazıları DSP'yi "bir bölen olmak"la suçlarken bazıları ise DSP'nin Cumhur İttifakı'nın bir parçası olduğunu ve düşmanla iş birliği yaptığını dile getiriyor.

Miş: Kılıçdaroğlu bir yandan CHP’lileri İP ve HDP’yi benimsemeye itiyor bir yandankutuplaştırıcı söyleme başvuruyor. AK Parti karşıtı seçmenin öfkelenmesini istiyor. HDP, İyi Parti ve Atatürkçü seçmeni aynı yerde buluşturmaya çalışıyor.

CHP'nin İstanbul ve Ankara Belediye Başkan Adaylarının meşrutiyet anlayışları..

CHP ve İP'in ittifak listesi açıklandı. Listeye bakıldığında muhalefetin kazanma hedefinin olmadığı ortaya çıkmakta.

Bir partinin adayı olarak, 'rozetsizlik' üzerinden halktan oy istemek, ülkeyi yönetmeye talip bir siyasi partinin 'siyasetsiz bir şekilde siyaset yapacağım' demesiyle aynı anlama gelir. 'Rozetsiz belediye başkanı' tanımı ile partisizlik öne çıkarılıyor. Bu iyi bir siyaset anlayışıymış gibi pazarlanıyor.

31 Mart yerel seçimlerine de, 24 Haziran’da oluşan ittifak blokları üzerinden gidilecek. Bu, kesinleşti artık..

2019 mahalli seçimleri muhalefet bloğu için bu formüllerin işlevsel hale getirilmesi açısından önemli bir test alanı olacaktır.

Her ne kadar Türkiye sistem tartışmasını geride bırakmış olsa da muhalefetin henüz ülke gerçekliğine tam anlamıyla adapte olduğunu söylemek zor.

Yerel seçimler için partiler hazırlıklarını sürdürüyor. Hangi şehirden kimi aday göstermeleri gerektiği ile ilgili araştırmalarını yürütüyorlar.

Şu an CHP’de olup ama son 30 Mart yerel seçimi ya da son 24 Haziran seçimlerinin sonuçları dikkate alındığında, Cumhur İttifakı’nın kolayca kazanabileceği iller de bulunmakta.

CHP yönetiminin 2019 seçimlerine ilişkin netleştirebildiği tek strateji, ittifak ile ilgili senaryonun sağ siyasetçi ya da partiler üzerine şekillenecek olması.

Değişim meselesi sadece AK Parti siyaseti ile ilgili olmadığı için diğer partiler de doğal olarak belediye başkanlarının değişimini çeşitli açılardan sorunsallaştıracak.

Takipçi kitlesinin genişliği ile övünen yayın organları saldırgan propagandalarının halk üzerinde beklenen etkiyi göstermeyişini iyi analiz etmeli ve daha ilkeli bir yayın politikası izlemelidirler.

Bu yapı ortaya çıkarılıp etkisiz hale getirilmeden demokratik siyaset güvence altında olmayacaktır.