Türkiye'nin girdiği sınavlar, son dönemde hem çoğalıyor hem de ağırlaşıyor. Bugünkü takvimde ise, bizleri bekleyen bir not açıklaması var.

Türkiye, düşük bütçe açığı ve borç oranlarına sahip bir ülke. 2014 yılında bütçe açığının GSYH'ye oranı yüzde 1,3 iken, kamu borcunun milli gelire oranı yüzde 33 olarak gerçekleşti.

Türkiye'nin bölgesinde başta enerji olmak üzere birçok alanda merkez ülke hedefine karşılık, ülkeyi bu gündemden uzaklaştırmak için eylemlerin arttığını görüyoruz.

Basitçe ifade etmek gerekirse; Big Mac Endeksi'nin yaptığı, iki ülkedeki burger fiyatlarını kıyaslayarak para birimlerini oranlamak.

Türkiye'de ise ne yazık ki tam manasıyla tartışamadığımız ve yalnızca siyaset açısından konuştuğumuz başkanlık sisteminin ekonomide ne gibi bir değişim yaşatacağı konusu, siyasi tartışmaların gölgesinde kalıyor.

Erdoğan: “Bu ülkeyi milli şef uygulamalarına ve koalisyon günlerine layık görenler Başkanlık Sistemi'ne karşı çıkarlar.”

Seçim beyannamelerinde “kapsayıcı büyüme”ye verilen önem ne anlam ifade ediyor? Türkiye, 2002'den bu yana “kapsayıcı büyüme”de nasıl bir mesafe kat etti? Ekonomik büyümenin daha kapsayıcı olması için neler yapılmalıdır?

Kitap, riskleri ve fırsatlarıyla Türk dış politikasının daha fazla konuşulduğu bir dönemde, bu konuda yapılan tartışmalara katkıda bulunmayı amaçlıyor.

Seçim beyannamelerini incelediğinizde bundan 10 sene önce hayal bile edemeyeceğiniz dış politika başlıklarının metinlere girdiğini görürsünüz.

FDI güvenini ölçen endeks çalışması, sıralamaya giren Türkiye'nin G20 Başkanlığına dikkat çekerken, büyüme ajandamızdaki önceliklerin de altını çiziyor.

Obama'nın yeni Küba politikasını nasıl okumak gerekir? Bu karar Latin Amerika'ya yönelik yeni bir politikanın başlangıcı mı yoksa bir geç kalmışlığın işareti mi?

Modelleme tartışırken yapmamız gereken, başkanlık sisteminde, etkin yönetim ve gelişmiş bir demokratik sistem için 'denetim ve denge' mekanizmasının nasıl daha iyi dizayn edilmesi gerektiğidir.

İlk çeyrekte AB'ye ihracatımız yıllık bazda dolar olarak % 12,3 düştü ancak bu dönemde euro da, dolar karşısında % 18'e yakın değer kaybetti. O halde aynı ihracata euro cinsinden bakalım dediğimizde, %6,5 oranında bir artışa şahit oluyoruz. İşte bu da, AB'de pazar payımızı arttırdığımıza işaret ediyor. Bununla birlikte, dünya ticaretinden neredeyse hiç bir ülkenin arzu ettiği desteği alamadığı bir dönemden geçiyoruz.

Bir mutabakata varıldı fakat yol hala çetin. ABD'de Cumhuriyetçiler açık muhalefetlerini ortaya koydular, hatta Ruhani'ye mektup yazıp "biz yönetime geçince anlaşmayı iptal ederiz" bile dediler.

Demografik faktörler, bir ülkenin ekonomik dinamiklerini şekillendiren unsurların başında geliyor. Özellikle geleceğe dair projeksiyonlar yaparken, ülke nüfusunun yapısının ne yöne evirileceği önem taşıyor.