Salgın nedeniyle yaşanan krizin dünya ekonomisine verdiği ve vereceği zararlar üzerine analizler yazılıyor ve projeksiyonlar yapılıyor. Dünya siyasetinin bu meseleden nasıl etkileneceği konusunda da birtakım öngörüler var.

Kovid-19 krizi küresel ekonomik yapıyı farklı kanallardan etkileyebilir. Bu şok dalgasının ülkeler üzerindeki etkisi farklı derecelerde hissedilecek.

Yeni tip Koronavirüs İspanya’yı nasıl etkiledi? Koronavirüs ile mücadele kapsamında İspanya’nın aldığı önlemler nelerdir? İspanya sağlık sektörünün mevcut durumu nasıldır? Koronavirüs İspanya’nın turizm sektörünü nasıl etkiliyor? Katalonya, İspanya hükümetinin OHAL ilan etmesine karşı nasıl bir tepki verdi?

Koronavirüs dünyada en çok hizmetler sektörünü vuruyor. Ülkeler sarsıntıyı atlatmak için paketler açıklıyor. Türkiye, GSYH’nin 2.3’üne denk gelen destek paketini duyurdu. Virüsün süresine ve etkisine göre bu oranının % 5-10 arasında bir noktaya yükselmesi gerekebilir

Avrupa'nın en güçlü ekonomisi konumundaki Almanya, ABD ve dünya ekonomisinin Kovid-19 sebebiyle yaşayacağı zorlu süreç akabinde daha da önem arz eden bir konuma evrilecektir. Bu sebeple Alman karar alıcılar krizin gidişatına göre eyaletler, federal devlet ve AB bağlamında hiç görülmemiş ilave adımlar atmayı da değerlendirecektir.

Virüs sonrası İtalya'da 'siyasi mesafe' politikasına çeşitli kurbanların arandığı, aşırı sağın sesinin daha gür ve özgüvenli yükseldiği, bütçe krizi, mülteci krizi, Libya anlaşmazlığı gibi sorunların gölgesinde ilerleyen Roma-Brüksel ilişkilerine korona virüsü kaynaklı hayal kırıklığının eklendiği çok boyutlu bir senaryo bizleri bekliyor olacak.

Bu krizin şüphesiz en büyük itibar kaybına uğrattığı aktörler ise uluslararası kurumlar, bölgesel örgütler ve çok uluslu şirketlerdir.

Kurumsallaşmış birlik olan AB'den beklenen şey, entegre bir mücadele ve ciddi bir yardımlaşma ile bir süreç yönetimi sergilenmesiydi. Ancak bunun aksine her bir ülke kendi başına kaldı. Bu durum merkezi hükümetlerin yeniden merkeze döneceği bir döneme işaret ediyor.

Dünyanın askerî açıdan açık farkla en güçlü ülkesi olan ABD’nin Covid-19 salgını karşısında düştüğü acziyet, temel görevi vatandaşlarının güvenliğini sağlamak olan askerî gücün yeniden düşünülmesi ihtiyacını ortaya çıkaracak.

ABD bu defa küresel liderlik rolünü oynamaktan çok uzakta. AB ülkeleri kendi aralarında sağlık malzemelerini bile paylaşamıyor. Çin, PR görünümlü yardımlardan öteye geçemiyor. G20 bekleneni vermese de acil sağlık malzemelerinin paylaşımı, aşının bulunması ve küresel resesyonun çok yönlü tesirleriyle mücadele için küresel bir iş birliğine ihtiyaç ortada. Bu ihtiyaç giderek de azalmayacak aksine artacak.

Koronavirüs salgınıyla mücadelede hala işbirliğinin öne çıkmaması çok tehlikeli bir gidişat. Bu durum sadece küresel ekonomik kriz korkularını büyütmüyor. Her bir ülkenin kendi başının çaresine bakmak zorunda kalması şimdiden komploların, suçlamaların ve hayal kırıklıklarının dünyasını genişletiyor.

Koronavirüs Çin’de nasıl ortaya çıktı ve yayıldı? Çin’in Koronavirüsle mücadelede aldığı tedbirler nelerdir? Çin küresel bir güç olarak Koronavirüs sonrası nasıl bir politika yürütüyor? Çin salgınla halihazırda mücadele eden ülkelere nasıl yardım ediyor? Salgının kontrol altına alınmasından sonra Çin’de son durum nedir?

Küresel bir tehdit oluşturan yeni tip Koronavirüs (COVID-19) ile mücadele sürecini inceleyen SETA çalışmaları

Durum her ne olursa bu sürecin sonunda toplumlar sermaye ile Fransız İhtilali'nden bu yana kurulmuş ortaklığı terk ediyor. Devletler yeniden güçleniyor. Önemli olan bu mekanizmaların hangi ellerde nasıl şekil alacağı.

İnsanlar, belirsizlikten dolayı, şimdilik çoğunlukla rakamlara odaklanmış durumda. Her akşam hangi ülkede ne kadar insanın COVID-19’a yakalandığını, ne kadarının öldüğünü ya da iyileştiğini kendi ülkelerimizle karşılaştırıyoruz. Yayılma hızına bakıyoruz. Benzer ülke karşılaştırması üzerinden iyimser ya da kötümser ruh hâline bürünüyoruz.

Başkan Trump'ın "ABD'nin bencil çıkarlarını öne alırım, küresel sorumluluk tanımam" diyen kibrinin yarattığı belirsizlikler bile yeterli endişe doğuruyordu. Şimdi Trump, Johnson, Merkel dahil, dünya liderlerinin hiçbirisi konuşmalarındaki "yönetememe, kontrol edememe" hissiyatını örtemiyor.