Türkiye, birilerinin hesapladığı gibi "Türkiye-Katar ekseni" gibi sanal bir çerçevenin içine hapsedilmemeye dikkat etmeli, krizin diğer aktörleriyle ilişkilerini sürdürmeye özen göstermeli.

Hedef, yeni bir denklem kurmaktan ziyade, alışılagelmiş denklemin devam etmesini sağlamak. Denklem değiştirme potansiyeline sahip Katar gibi ülkeleri güçsüzleştirmek.

Katar krizi konusunda dört farklı tepki dikkat çekiyor. Duygusal, korkutucu, yayılmacı ve provokatif… Bu dört tepki de abartılı ve Türkiye'yi bir tarafa mahkum etmek isteyen iddialar içeriyor.

SETA Dış Politika Araştırmaları Direktörü Ufuk Ulutaş Körfez ülkelerinin Katar'la diplomatik ilişkilerini kesmesi üzerine değerlendirmelerde bulundu.

Mısır'da Suud ile yaşayacağınız bir gerginlik Suud ile Suriye'de yapacağınız işbirliğini sıkıntıya sokabilir. Veya Körfez'de Katar'la yapılacak bir anlaşma Irak'ta bir imkân sunabilir.

Artık o kadar takıntılı bir hal aldı ki BAE operasyonları, Arap dünyasındaki birçok kesim hatta Türkiye karşıtı çevreler bile BAE’nin artık kabak tadı vermeye başladığını söylüyor.

Mısır entelektüeli, ülkedeki sıra dışı gelişmelerin arkasındaki gizemin uluslararası arenada yaşananlardan ve Körfez'in Mısır üzerindeki etkisinden bağımsız olmadığına inanıyor.

Analizde Arap Baharı, İran nükleer anlaşması ve ABD’nin yeni bölge politikası sonrası Körfez ülkelerinin değişen güvenlik politikası analiz edilmektedir.

İran- Suud rekabeti aslında benzer politikaların mücadelesi. Dışlayıcı bir İslam yorumu üzerinden petrol gelirleri ile kurulan transnasyonal ağların üstünlük arayışı.

Muhittin Ataman, Suudi Arabistan ve İran arasındaki rekabetin uzun süredir devam ettiğine ve farklı parametreleri bulunduğuna dikkat çekti.

Abdullah Yegin: “Suudi Arabistan, çok sert tepki vermesini öngörerek uluslararası sistem içerisinde İran’ın sert yüzünü, uluslararası sisteme hatırlatmayı da düşünmüş oldu.”

Burhanettin Duran: “Eğer İran, Körfez’deki Şiileri gerçekten tetiklerse Körfez Ülkeleri domino taşları gibi devrilebilirler. Bu, bugün için çok kolay olmayabilir ama gittikçe İran’ın elinin güçlendiği belli ve orada bir bölgesel hegemon haline gelecek.”

Körfez, Suriye muhalefetindeki ayrımları körüklemek ve güçlü destek vermemek suretiyle Baas rejiminin ömrünün uzamasına vesile olmaktadır.

Mısır darbesine desteğin Suudi dış politikası açısından anlamı aslında çok açık: Bölgenin Amerika müttefiki krallar ve diktatörler tarafından yönetilmesi, zenginlik ve iktidarın elitler arasında paylaşımı ve Amerikan ile İsrail çıkarlarının korunmasından müteşekkil olan statükonun devamını sağlamak.

Mısır'da Devlet Başkanı Muhammed Mursi'yi devirmeyi planlayanlar, marjinalleştirilmiş ve yalnızlaştırılmış İhvan'ın yönetilebilir mukavemeti dışında ciddi bir direnişle karşılaşacaklarını hesap etmemişlerdi. Batı'nın yeşil ışığı ve Körfez'in 12 milyar dolarlık sponsorluğu ile ‘yeni devrim' diye sundukları darbeyi hayata geçirip ‘yol haritasını' uygulayacaklardı. Ancak evdeki hesap çarşıya uymadı. Darbe sonrası beklenmeyen ölçüde bir direnişin ortaya çıkması ve İhvan dışında geniş bir kesimin bu direnişin bir parçası olması tüm oyun planını bozdu. Ülke bir çatışma ortamına sürüklenirken, ekonomi de tam bir çöküş içine girdi.

SETA Dış Politika Araştırma Asistanı Can Acun, Birleşik Arap Emirlikleri, Bahreyn ve Suudi Arabistan'ın Katar'daki elçilerini çekme kararının arkasında, Suriye meselesinde farklı aktörlere verilen desteğin yattığını belirtti.

Suudi Arabistan'ın ve çırağı Birleşik Arap Emirlikleri'nin (BAE) temsil ettiği Körfez monarşileri mezkur İslamcıfobi'nin en pervasız sahiplenicilerinden.