Müslüman Kardeşler'in mücadele yönteminde, zafer kazanmak ve gerekirse zulmetme riskini göze alarak ülke yönetimini ele geçirmek değil, 'şehit olarak ölmek' ön plandadır.

Küresel sistemin oyun kurucuları kendi kurdukları düzenin çarkına parmak sokan ülkelerde devrim, darbe ve karmaşa yoluyla liderleri yerinden etti ve statükonun korunmasını sağladı.

Kral Abdullah'ın cenaze törenine “sis” nedeniyle katılamayan Sisi, zaten kafalarda soru işaretleri uyandırmışken, Arap medyasında yeni kralın Sisi'den pek hoşlanmadığına dair haberler yayılmaya başladı.

Birleşik Arap Emirlikleri gibi bir İsrail-İngiliz projesinin kayığına binen Suudi Arabistan bilinçli veya bilinçsiz olarak bölgenin siyasi/mezhepsel fay hatlarını harekete geçirdi. Sorun şu ki deprem kendilerine doğru yaklaşmakta.

Suriye ve Irak'ta yaşanan iç savaşın getirdiği meydan okumalarla boğuşan AK Parti Hükümeti'ni aynı anda hem "Osmanlıcı İslamcı romantizmle" hem de "ulus-devletin kazanımlarını" bile koruyamamakla eleştiriyorlar.

Ortadoğu'da halkların tercihinin iktidar olmasından en fazla rahatsız olan ülke olarak İsrail, karşı-devrim sürecinde Müslüman Kardeşler'in bölgesel çöküşüne "sessizce" büyük katkılar sağladı.

İsmine heyecanlı bir şekilde Arap Baharı dediğimiz olgunun henüz tamamlanan bir süreci yok. Farklı süreçler bir arada devam ediyor fakat bu süreçlerin ortak özelliği hiçbirisinin kemale ermemiş olması.

Üzerinden 18 sene geçti 28 Şubat post modern darbesinin. Türkiye'de değişim için “herşey bitti” denildiği bir dönemde halkın statükoya karşı “mükemmel geri dönüşü” için çok fazla beklenmeyecekti.

İsrail-Amerika ilişkilerini değerlendiren Murat Yeşiltaş, Amerika'daki Yahudi lobilerinin Amerikan siyasetine etkilerini yorumladı.

Murat Yeşiltaş, İsrail Başbakanı Netanyahu'nun ABD ziyareti çerçevesinde İsrail-Amerika ilişkilerini yorumladı.

Son yıllarda ABD ile İsrail yönetimi arasında yaşanan krizin sebepleri nelerdir? Son gelişmeler ışığında iki ülke arasındaki siyasi ilişkilerin geleceği konusunda neler beklenebilir?

Bölgede yeni bir düzenin kurulması iki ana denklemin nasıl etkileşeceğine bağlı. İlk denklem İran, S.Arabistan, Türkiye ve Mısır arasındaki güç mücadelesinin yansımalarını ve ikili ilişkilerinin dönüşümünü içeriyor. İkincisi ise ABD ve İsrail hattının bölgesel güçlerle spesifik konularda paylaşacakları ortak tavırlarla alakalı.

Bölgede krizler birbiri ardına gelirken Suudi Arabistan'ın “İsrail-Birleşik Arap Emirlikleri” ekseninde hareket etmesi, en çok İran ve İsrail'in işine geldi; en çok da bölge halkları kaybetti. Suudi Arabistan için zaman bu “felaket ekseninden” çıkma zamanı.

İran anlaşması sonrasında ABD'nin bölgede daha farklı bir jeopolitik denklem arayışı içine girmesi durumunda İsrail'le olan mevcut anlaşmazlık stratejik bir boyut kazanabilir.

Demokratik ve halkın taleplerine karşılık veren İslami bir söylemin siyasi iktidar olması, Riyad başta olmak üzere Körfez'deki tüm monarşiler için acil ve yakın bir tehdit olarak algılandı ve ötekileştirildi.

Prof. Dr. Talip Küçükcan, Avrupa'da Müslümanlara yönelik saldırıları "Avrupa'da olan İslâmafobi değil İslâm düşmanlığı" şeklinde yorumladı.

Muhittin Ataman, işgal devleti İsrail'de gerçekleşen seçimlere ilişkin “1948'den beri eğer hiçbir seçim zamanında yapılmadıysa ve hiçbir parti tek başına iktidara gelmemişse bu zaten İsrail'de ne kadar parçalı bir yapı olduğunu gösteriyor.” dedi.