Batıcıların, “madem rehinelerimiz serbest, o zaman haydi Amerika'yla yeni ufuklara” sloganı atmalarına şaşırmıyorum.

Ortadoğu siyaseti daha önce içerisine sokulmuş kategoriler dışında tekrar yazılmalı. Çünkü önce Irak işgali ardından da Arap Baharı diye isimlendirilen süreç Ortadoğu siyasetine dair basma kalıp analizleri yerle bir etti.

IŞİD'siz bir bölge ve Esed'siz bir Suriye'nin ilk adımı güvenli bölgedir. Fakat koalisyonun Esed'siz bir Suriye'yi bırakın IŞİD'siz bir bölgeyi bile ne kadar istediği hâlâ net değil.

Sıralamanın bu yıl en dikkat çekici tarafı, Türkiye'nin de içinde bulunduğu Asya ülkelerindeki üniversitelerinin ağırlığının biraz daha artmış olması.

Bulunduğu bölgesel sistemde BMGK'nin daha etkin bir şekilde devreye girmesi gerektiğini düşünen Türkiye, geçici üye olması durumunda bölgesel krizlerin çözümünde aktif bir biçimde yer almak istiyor.

Medyanın “Türkiye'nin Kobani politikası” başlığı altında okuduğu meselenin, “Türkiye-ABD ilişkileri” ve “Türkiye'nin Ortadoğu politikası” başlıkları altında değerlendirilmesi gerekiyor.

Talip Küçükcan, İsrail askerlerinin Mescid'i Aksa'ya postallarıyla girmesinin İsrail'in Filistin ve Kudüs'te uzun süredir uyguladığı “kolonileştirme” siyasetinin yeni bir aşaması olduğunu belirtti.

ABD'liler Obama'nın fecaatlerini seçimlerde cezalandırabiliyorlar. Sorun şu ki maalesef Obama'nın Ortadoğu politikasının ceremesini çeken Ortadoğu halklarının Obama'yı cezalandırmasının bir yolu yok.

İsrail açıklarında keşfedilen doğalgaz rezervleriyle birlikte dünyanın gündemine oturan ve Kıbrıs, Lübnan ve Suriye sularını da içine alan Levant Sahası, D. Akdeniz'in jeopolitik önemini farklı bir boyuta taşımış durumda.

Can Acun, Mescidi Aksa baskınının arkasında Netanyahu'nun dengesiz politikaları ve İsrail'in, Hamas'a yönelik gücünü kanıtlama çabası olduğunu belirtti.

İsrail hükümeti iki ayrı yaklaşım içerisinde. Bir taraftan kendisiyle aşırı sağ gruplar arasına mesafe koymaya çalışıyor. Diğer taraftan da İsrail'in Harem-i Şerif'e yönelik tecavüzü sonrasında yaşanan çatışmalarda yer alan Filistinlilere tehditler savuruyor.

Türkiye bir hedef saptırma aracı olarak seçilmiş. Kimisi Suriye çıkmazındaki, kimisi Sisi darbesindeki, kimisi Gazze katliamlarındaki ayıplarını örtüp Türkiye'yi hedef tahtasına oturtmak istiyor.

İsrail askerleri Mescidi-i Aksa'ya ayakkabı ile girmekle kalmadı, kurşun sıktı, camiye zarar verdi. Kabe'den sonra İslam dünyasının en önemli kutsal mekanına saldırmış oldu.

Zaman içerisinde hem Amerikan askerlerine Irak'ta muharip misyon verilmesi hem de Suriye'de stratejinin Esad'ın hedef alınarak genişletilmesi kaçınılmaz hale gelebilir ancak Obama'nın bu adımları atmaktan uzak duracağı neredeyse kesin diyebiliriz.

1979 İran Devriminden günümüze ABD ile "büyük şeytan- haydut devlet" ilişkisine sahip olan İran, nükleer müzakereler ve IŞİD ile mücadele sayesinde yepyeni bir açılım yapma imkânı yakaladı.

Türkiye bir kez daha kanlı sokak siyasetinden medet uman aktörlerin terör eylemleriyle karşı karşıya. Kanlı sokak siyaseti, meşruiyetini ve varlık zeminini yitirmiş kirli unsurların tevessül ettikleri bir yol. Bu unsurları sadece yerli unsurlar olarak düşünmek de doğru değil. Düpedüz uluslararası bağlantıları olan ve hatta uluslararası aktörlerin manipülasyonu ile hareket eden unsurlar bunlar. Sorunun uluslararası boyutu ortadayken, sadece Türkiye'nin içine bakarak analiz yapamayız. Hedef, çözüm sürecini bitirmek.