Avrupa Birliği ülkeleri birbirlerini tanımazdan geliyor. Almanya kendi derdinde. 'Avrupa ordusu kuralım' diyen Macron'un hiç sesi çıkmıyor. İtalya'da sanırım artık kimse ortak Avrupa fikrine inanmaz. Bırakın solunum cihazını, koruyucu maske yardımı bile alamıyor. İspanya NATO'yu yardıma çağırıyor ama NATO'dan ses yok..

ABD, Türkiye'ye 3,5 milyar dolar değerinde Patriot sistemi satışını resmen onayladı. SİYASET Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı (SETA) Güvenlik Araştırmaları Direktörü Murat Yeşiltaş, ABD Dışişleri Bakanlığı'nın patriot hava ve füze savunma sistemlerinin satışını onaylamasıyla ilgili, "Patriot sistemlerinin gelmesiyle birlikte Türkiye’nin eli hava savunma sistemleri konusunda daha güçlenmiş olacak. Bu Türkiye’nin hava kuvvetlerine ekstra bir katkı sağlayacak" dedi.

Bütün bu resme baktığımızda Fransa'da ortaya çıkan gösterileri tüm Avrupa sathına yayılan çok daha derin bir krizin önemli bir semptomu olarak okumak daha doğru olacaktır.

Herhangi bir sendika veya siyasal parti tarafından organize edilmeyen Sarı Yelekliler'in protestoları sadece akaryakıt fiyatlarındaki artışa karşı değil ekonomik durgunluk, devlet yardımlarının azalması ve genel olarak Fransız elitine karşı düzenlenmektedir.

Sarı Yelekliler kimlerdir ve talepleri nelerdir? Sarı Yelekliler sosyolojik olarak hangi gruplardan oluşmaktadır? Sarı Yelekliler’in protestoları Fransa’daki siyasal kutuplaşmayı ne kadar yansıtmaktadır? Sarı Yelekliler’in protestolarını diğer protestolardan ayıran özellikler nelerdir? Sarı Yelekliler’in protestoları Fransız siyasetini nasıl etkileyecektir?

Görünüşe göre Avrupa 2008 ekonomik krizini kemer sıkma politikaları ile atlatmış olsa da, krizin faturasının Fransa, İtalya, İspanya ve Yunanistan gibi ülkelerde orta ve dar gelirlilere ödetilmiş olmasının siyasi sonuçları Avrupa siyasetini yakın dönemde şekillendirecek.

Görünen o ki ABD, Türkiye ile ilgili siyasi hedeflerini gerçekleştirebilme noktasında finansı ve doları bir silah olarak kullanmaya çalışıyor ve artık bunu gizleme gereği de duymuyor.

Siyasette değişimi yönetmek, aynı zamanda içinde bulunduğu toplumun sosyolojik değişimini ve küresel düzlemde siyasetin, siyasi parti yapılarının evrildiği yönü de iyi okumayı gerektirmektedir.

Muhalefet ne küreselci ne de yerelci bir perspektif üzerinden millete dört başı mamur bir siyaset sunamadan seçimlere gitmektedir. Erdoğan karşıtlığına indirgenmiş, medya yoluyla köpürtülen seçim kampanyalarıyla ancak kendi seçmen kitlesini tahkim etmeye yetecek, iktidarı hedeflemekten uzak bir yaklaşım sergilemektedirler. Böylece, muhalefeti oluşturan partiler, iktidar olmaya değil, karşıtlarının iktidar olmasını engellemeye odaklanmış görüntülerini devam ettirmektedir.

Bu analiz 16 Nisan referandumu ve sonrasında Türk siyasilere uygulanan yasaklar ve arka planını hem referandum süreci hem 24 Haziran seçim dönemi açısından değerlendirmektedir.

Muhalefetin cumhurbaşkanı adayları HDP adayı Demirtaş'ın tahliyesini istiyor. İnce de, Karamollaoğlu da Akşener de... Hedefleri, elbette 1. turda HDP oylarından bir kısmını alarak 2'nciliği garantilemek. Seçim 2'nci tura kalırsa da bu partinin oylarını çekerek Erdoğan'ı yenebilmek. Bu yolda CHP daha hırslı. Milliyetçi tabanını rahatsız etmek istemeyen İyi Parti ise daha ürkek.

Türkiye şu anda çok şiddetli bir finansal saldırıyla karşı karşıya. Türkiye'nin makroekonomik görünümünün oldukça sağlıklı olduğu net bir şekilde ortada iken, dolar kurunun bu kadar hızlı ve bu kadar şiddetli bir şekilde yükselmesi artık sözün bittiği yerdir.

AK Parti bu zamana kadar bütçe disiplininden seçim dönemlerinde dahi taviz vermedi ve bugün itibarıyla da söz konusu rakamlar hükümetin bütçe disiplininden yine vazgeçmediğini gösteriyor.

Başbakan Binali Yıldırım’ın çok sayıda bakanla ziyaret ettiği İspanya ile ilişkilerimiz diğer Avrupa ülkelerine örnek olacak türden.

Türkiye’de darbe kültürü ve askerî bir darbenin olabileceği algısı her zaman diri tutulmuştur. Darbe kültürünün devam etmesinde en büyük paylardan biri de gazetecilere aittir.