Birkaç hafta önce Bloomberg, Türkiye'yi G-20 ülkeleri arasında "şiddetli siyasi çalkantıların yaşanma olasılığı en yüksek ülke" olarak gösterdi. Bu olasılık, ABD'de yüzde 3, Rusya'da yüzde 4 iken, Türkiye'de yüzde 6 olarak belirtildi. Analizin yayınlanmasının ardından, yine daha öncekilerde olduğu gibi, toplumsal fay hatlarını harekete geçirmeyi amaçlayan iç cephede gedik açmaya dönük bir çok girişim devreye sokuldu.

Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı (SETA) bünyesinde hazırlanan Kriter dergisinin 93. sayısı raflarda yerini aldı.

Hafta içerisinde Almanya'daki PKK yandaşlarının önce Dortmund şehrinde Türk esnafı, sonra da Türkiye'nin Hannover Başkonsolosluğunu hedef alan saldırıları Berlin yönetiminin terörle mücadele politikası konusunda yaşanan sorunları bir kez daha gündeme getirdi. Aslında aynı günlerde Almanya dışında Belçika, Fransa ve İsveç'te de PKK'lıların Türk vatandaşlarına ve temsilciliklerine yönelik benzer saldırılar gerçekleştirmiş olmaları sorunun sadece Almanya ile sınırlı olmadığını, Avrupa'nın büyük bölümünü kapsadığını yeniden gösterdi. Gerek Almanya gerekse diğer Avrupa ülkelerindeki güvenlik güçlerinin Türk vatandaşlarını ve temsilciliklerini koruma konusunda yetersiz kaldığı, PKK yandaşlarına toleranslı davrandıkları görüldü.

Fransa’da polis şiddetine yönelik protestoları ve etkilerini anlamlandırmak için uzmanlara şu soruları yönelttik: Fransa’daki olayların temel sebepleri nelerdir? Neden Fransa’da gerçekleşti? Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’un tavrının protestolara bir etkisi oldu mu? Protestoların yatıştırılması için hangi adımların atılması gerekir? Protestoların muhtemel neticeleri neler olabilir? Sosyal medyanın protestolar üzerindeki etkisi nedir? Avrupa Birliği protestolardan nasıl etkilenir? Protestolar diğer ülkelere de yayılabilir mi? Fransa’daki İslam ve göçmen karşıtlıkları neden yükselişte? Yetkililer bu tarz olayları bastırma konusunda neden başarısız oluyor?