Saldırıya maruz kalmış Fransa toplumu ile empati kurmak yolunda varılması gereken nokta Charlie Hebdo'nun hakaret üzerine kurulu yayın politikasını savunmak olmamalıdır.

Murat Yeşiltaş, “Fransa'daki saldırılar bundan sonra muhtemelen Avrupa'nın bazı ülkelerinde, Fransa başta olmak üzere, yeni bir güvenlik dalgasını getirecektir.” yorumunda bulundu.

Charlie Hebdo'dan bahsederken başvurulan “ama”lar katle meşruiyet kazandırmak için değil kamuoyuna biraz da acemice dayatılan verileri sorgulamak için kullanılıyor.

Küreselleşme süreçleriyle birlikte modern dünya sisteminin başat aktörü olma özelliğini yitiren Avrupa hem siyasi hem ekonomik açıdan ciddi bir sıkışmışlık yaşadı.

2004 ve 2005'te Madrid ve Londra'da Paris'tekinden daha büyük terör saldırıları oldu. Bu nedenle Paris saldırısı için Avrupa'nın 11 Eylül'ü denemez. Ancak Fransa'nın 11 Eylül'ü olarak tanımlanabilir.

Avrupa'da yükselen İslam karşıtlığına ilişkin değerlendirmelerde bulunan Yılmaz Ensaroğlu, “Gözüken o ki, Avrupa'nın Müslümanlarla-İslam'la ilişkisini normalleştirmeye ihtiyacı var.” dedi.

Furkan Şenay, Paris saldırısı gibi radikal eylemler üzerinden İslamofobi'nin meşrulaştırılmaya çalışıldığına ve bunun siyasi bir proje olduğuna dikkat çekti.

Furkan Şenay, ifade özgürlüğünün nefret söylemi için bir kılıf olarak kullanıldığına vurguda bulunarak “İfade özgürlüğü adı altında nefret suçlarının suiistimal edilmesinin engellemesi gerekiyor.” dedi.

Başbakan Davutoğlu'nun Paris'te teröre karşı Avrupalı liderlerle yürümesi Fransa İslam Konseyi başta olmak üzere diğer Müslüman grupların bu yürüyüşe katılmasında teşvik edici bir etkide bulundu.

Burhanettin Duran, Avrupa'nın, Avrupa Müslüman toplumunun önde gelenleriyle çok sıkı bir dayanışma içerisine girmesi gerektiğine dikkat çekti.

Furkan Şenay, Batı'da İslamofobi tartışmalarının İslam'ın kendisi üzerinden değil, Batı'daki İslam algısı üzerinden tartışılmasının ortaya çıkardığı ‘gerçeklik' sorununa dikkat çekti.

Sömürge döneminde "kendini açıktan üstün görme" psikolojisi, sömürgelerini kaybettikten sonra hakkı gasp edilen öznenin "mağduriyet kılıfındaki mağruriyet"iyle tecessüm etti.

Paris saldırısını değerlendiren SETA Dış Politika Araştırmacısı Can Acun, “İslam dünyasında sivil siyaset alanının yok edilmesinin yanında yer alan Batılı ülkeler, şimdi sadece şiddeti araçsallaştıran mücadele yöntemleri ile karşı karşıya gelmek durumunda kaldı.” yorumunda bulundu.

Dergiye ilişkin Türkiye'de de ilginç bir koalisyon oluştu. Müzmin muhalefet, ultra-Kemalist dinozorlar, Esed'in tetikçileri, paralel çete... Hepsi hükümet düşmanlığı adına İslamofobik karikatürlere sarıldı.

Aslında "fikir ve ifade özgürlüğü" ile "kutsala saygı" ikilemi arasındaki tartışma evrenselin ne olduğu ve farklılık ile nasıl ilişkileneceği hakkında... Batı dünyası fikir ve ifade özgürlüğünü kendi "evrensel" tanımlamasıyla ve çifte standartla birlikte dayatıyor.

Bugünlerde “Seçim yoluyla iktidara gelmek” yöntemi, iktidar mücadelesi yapan diğer kesimler tarafından pek makbul bulunmuyor. Özellikle demokrasinin sandıktan ibaret olmadığı söylemini kurmaya çalışıyorlar.

Charlie Hebdo saldırısı sadece Avrupa'daki İslam düşmanlığını değil, bizdeki İslamofobiyi de gündeme getirdi.