Trump’un çekilme kararını bir “zafer” gibi görmek yapılabilecek en büyük hatalardan biri olur. Öncelikle Trump’ın çekilme kararının ciddiyeti netliğe kavuşmalı. Bu süreçte Türkiye’nin aşırı angajmana girmeden ve gücünü çok fazla yaymadan hareket etmesi en doğru yaklaşım olur. Türkiye için asıl tehdit YPG ve PKK. Bunun dışında kalanlar Türkiye için ikincil derecede önemli.

Kararın uygulanacağına dair güçlü emareler var: Birincisi kararın askeri bir emir olarak hızlı bir şekilde sahadaki komutanlara iletilmiş olması. İkincisi Savunma Bakanı Mattis'in emekliye ayrılacağının duyurulması ve üçüncüsü de Trump'ın geri adım atması durumunda iktidar mücadelesi yürüttüğü aktörlere karşı elinin zayıflayacak olması ABD'nin askerlerini çekeceğine dair güçlü işaretler olarak okunabilir.

Trump, hem Washington’un müflis Türkiye politikasını değiştiriyor. Hem de böylece bölgesel denkleme kritik bir müdahalede bulunuyor.

CENTCOM merkezli güvenlik bürokrasisi, PYD/PKK gibi terörist örgütlerle iş birliğini ABD’nin Orta Doğu politikasının merkezine oturtuyor ve bu örgütleri Türkiye ve İran gibi bölgesel güçlere karşı bir araç olarak kullanmayı istiyor.

ABD, çekilmenin oluşturacağı boşluğu ancak Fırat'ın doğusunda Türkiye ile işbirliği yaparak dengeleyebilir. Bu sebeple Trump, Başkan Erdoğan'ın önerilerine kulak vermeli.

SETA Genel Koordinatör Yardımcısı Kemal İnat ABD’nin Suriye politikası ve son yaşanan gelişmeler hakkında değerlendirmede bulundu.

SETA Washington D.C. Koordinatörü Kadir Üstün ABD’nin aldığı Suriye’den çekilme kararına Amerikan kamuoyunun verdiği tepki hakkında değerlendirmede bulundu.

SETA Avrupa Araştırmaları Direktörü Enes Bayraklı, ABD’nin Suriye’den çekilme kararının bölgeye etkisi hakkında değerlendirmede bulundu.

SETA Strateji Araştırmacısı Veysel Kurt Trump ve Pentagon’un Suriye’den çekilme konusunda yaptığı açıklamalar hakkında değerlendirmede bulundu.

SETA Dış Politika Araştırmaları Direktörü Muhittin Ataman; Rusya, İran, Türkiye dışişleri bakanlarının ve BM Suriye Özel Temsilcisi Mistura’nın katıldığı Cenevre'deki Suriye toplantısı hakkında değerlendirmede bulundu.

2018 yılı sona ererken Türk dış politikasının bir bilançosu..

ABD'nin bugüne kadar verdiği sözler bir yana Türkiye ile vardığı mutabakatın gerekliliğini yerine getirmemesidir. ABD'nin Suriye'de PYD'nin korunması, daha fazla alan kazanması ve yerleşmesi için attığı yeni adımlar Türkiye'nin askeri seçeneği öncelemesinin başlıca sebebidir.

Griffiths’in müzakerelerin açılışında “Yemen’in kaderi masada oturanların elinde” sözü üzerinde durulmaya değer. Bu ifade, tarafların ‘vekilliğini’ üstlendikleri Suudi Arabistan ile İran etkisinden kurtulması için bir çağrı olarak da değerlendirilebilir. Ama aynı zamanda müzakerelerin hangi noktaya kadar ilerleyebileceğine dair de önemli bir ip ucu.

Ankara ve Washington, Türkiye'nin YPG konusundaki güvenlik kaygılarını azaltmak için ortak bir zemin bulabilirse o zaman iki ülke Suriye için birlikte çalışmak için yeni bir yöntem oluşturabilir. Aksi bir durumda ikili ilişkilerde bir yol kazasının yaşanması kaçınılmaz görünmektedir.

Türkiye'nin operasyon kararlılığı ABD'nin Suriye politikasındaki tüm muğlaklığı giderecek öneme sahip.

CENTCOM merkezli bu güvenlik bürokrasisinin 15 Temmuz adımına göz yuman Amerikan devlet aygıtı, aynı kesimlerin Fırat’ın doğusunda Türkiye ile ABD arasındaki gerginliği artırmaya yönelik girişimlerine nasıl tepki verecek?

"YPG"yi korumak" Suriye'ye daha fazla askeri angajmanı gerektirir. Washington bunu bile yapsa Türkiye ile uzlaşmadan Suriye'de rahat yüzü göremez.