Bu çalışmada 2018 yılında Türkiye’de ekonomi alanında yaşanan gelişmeler detaylı bir şekilde betimlenmiş ve analize tabi tutulmuştur.

2018 yılı sona ererken Türk dış politikasının bir bilançosu..

Düşmanlaştırma, idam isteme ve darbe çağrısı yapmak da eleştiri midir?

Trump’un çekilme kararını bir “zafer” gibi görmek yapılabilecek en büyük hatalardan biri olur. Öncelikle Trump’ın çekilme kararının ciddiyeti netliğe kavuşmalı. Bu süreçte Türkiye’nin aşırı angajmana girmeden ve gücünü çok fazla yaymadan hareket etmesi en doğru yaklaşım olur. Türkiye için asıl tehdit YPG ve PKK. Bunun dışında kalanlar Türkiye için ikincil derecede önemli.

Bu tablo ABD'nin Suriye'de nasıl zikzak çizdiğini ve ölçek küçülttüğünü gözler önüne seriyor. Rejim değişimi, DEAŞ'a karşı savaş ve şimdi de tamamen çekilme. İlk iki stratejisi Türkiye'ye maliyet üretmişti. Türkiye büyük mücadeleler vererek, diplomatik ve askeri seçenekleri aynı anda devreye sokarak riskleri önemli ölçüde bertaraf etti.

Hiçbir parti seçim kampanyasında sosyal medya araçlarını göz ardı edemez. Sosyal medyayı kullanmak artık bir zorunluluk. Çünkü geleneksel medyaya ilgisi azalan, haber ve iletişim kaynağı olarak sadece sosyal medyayı kullanan geniş bir seçmen kitlesi var.

Türkiye geçmiş yıllardaki basın özgürlüğü raporlarında nasıl ele alınmıştır? 2018 raporlarında Türkiye’nin basın özgürlüğü tablosu nasıldır? Uluslararası örgütlerin raporlarında dünyada basın özgürlüğü hangi durumdadır?

Son dönemde Fransa'da sarı yeleklilerin eylemleriyle başlayan ve kısa sürede Belçika, Hollanda ve Macaristan gibi Avrupa ülkelerine yayılan gösterilerle ilgili uzmanlar, değerlendirmelerde bulundu.

Siyasetin gündemi giderek ısınıyor. Bir yandan ittifaklarda işbirliğinin kesinleşmesi ve muhtemel adaylar konuşuluyor. Diğer yanda ise Fırat'ın doğusuna operasyon, "sokaklara çağrı, Yeni Gezi ve diktatörlük" polemikleri öne çıkıyor.

Yerel yönetimlerin kültür-sanat alanına yaptıkları yatırım ve bu alandaki faaliyetleri son zamanlarda önemli bir ivme kazanmıştır. Nicelik itibarıyla fazla sayıda etkinlik ve programa imza atan belediyelerin niteliksel açıdan ne kadar yetkin oldukları önemli bir soru işaretidir.

Önümüzdeki süreç Avrupa’nın önüne iki seçenek koymaktadır: Ya büyük güç haline gelip tekrardan dış kaynakları içeri akıtacak konuma ulaşmak ya da ekonomik daralmanın oluşturduğu baskı ortamında toplumsal ayaklanmaların tırmanmasıyla çok daha karanlık bir istikrarsızlık sürecine yuvarlanmak.

Griffiths’in müzakerelerin açılışında “Yemen’in kaderi masada oturanların elinde” sözü üzerinde durulmaya değer. Bu ifade, tarafların ‘vekilliğini’ üstlendikleri Suudi Arabistan ile İran etkisinden kurtulması için bir çağrı olarak da değerlendirilebilir. Ama aynı zamanda müzakerelerin hangi noktaya kadar ilerleyebileceğine dair de önemli bir ip ucu.

Bazı büyükşehir ve illerde kazanım elde etmek için İYİ Parti'nin bırakalım iktidar alternatifi olmayı ana muhalefet olma pozisyonundan bile vazgeçerek yavru muhalefet pozisyonuna demir attığını görmekteyiz.

CENTCOM merkezli bu güvenlik bürokrasisinin 15 Temmuz adımına göz yuman Amerikan devlet aygıtı, aynı kesimlerin Fırat’ın doğusunda Türkiye ile ABD arasındaki gerginliği artırmaya yönelik girişimlerine nasıl tepki verecek?

Türk Milli Eğitim sisteminin patronu üniversiteye yerleştirme sistemi ve sınavlarıdır. Üniversitelere ilk merkezi sınavla yerleştirme kararının alındığı 1974 yılından beri güçlenerek iktidarını pekiştirmektedir.

Batı'da ekonomik büyümenin zor da olsa kafasını yukarıya kaldırdığı ve işsizliğin düşme eğiliminde olduğu doğru. Ama krize yol açan nedenlerin birçoğuna halen kalıcı çözümler bulunamadı.

AB, milli kimlikle kıyaslanacak bir sadakati üretebilir mi? Egemenliklerini kaybettiklerini düşünen Avrupa milletleri hızla milliyetçiliğe savruluyor. Avrupa kimliğinde birleştirmek ister mi? Orta sınıfların savrulduğu demokrasilerden ne tür rejimler doğar? Mayıs 2019'daki Avrupa parlamentosu seçimleri bu soruların cevaplarının ucunu gösterecek.