İlerlemesine ya da en azından ilerleme hızına dair ümitlerin zayıfladığı TTIP'in üzerine, bir de Trump'ın serbest ticaret tantanası gelince, anlaşmaya dair algılar iyice bir sersemlemiş oldu.

Brexit ve Trump'ın ABD başkanı seçilmesi ile yoğunlaşan rüzgar Avusturya ve İtalya'da siyasi kırılmalar ile yeni bir evreye girdi.

İtalya'da bugün yapılan referandum, İtalya açısından kapsamlı bir anayasal dönüşümü beraberinde getirirken AB açısından da birçok riski ve meydan okumayı ortaya çıkarma potansiyeline sahip.

ABD seçim sonuçları Avrupa aşırı sağına nasıl etki edecek? Avusturya cumhurbaşkanlığı seçimleri Avrupa’da aşırı sağın yükselişi bağlamında nasıl anlaşılmalıdır? Avrupa’da aşırı sağın yükselişi Türkiye-AB ilişkilerini nasıl etkileyecek?

Nihai ilerleme raporunda hangi hususlar ön plana çıktı? Son dönemde ilerleme raporlarında ön plana çıkan tarafgir ve sübjektif tutumun arka planında ne var? Türkiye-Avrupa Birliği ilişkilerinin geleceği nereye gidiyor?

Avrupa ülkelerinde PKK terör örgütünün faaliyetlerine göz yumulmasıyla beraber, son zamanlarda hem Türkiye'ye ait diplomatik kurumlar maddi zarara uğradı hem de Türk kökenli Avrupalılar şiddete maruz kaldı.

Bazı AB büyükelçilerinin “Hepimiz Selahattiniz” çizgisinde HDP grup sıralarını doldurması PKK’ya verilen desteğin ne kadar aleni bir şekilde ilerlediğinin göstergelerinden.

Trump’ın Amerikan seçimlerini kazanmasıyla birlikte, ABD ile Avrupa arasındaki doğal ittifak hâli, uzun bir aradan sonra yeniden sorgulanmaya başladı.

Hükümet-Merkez ilişkilerinin, kriz sonrası dönemde belki ülkeden ülkeye de fark gösteren bir doğada değişmiş olabilmesi mümkünken, bundan sonraki dönemde de hassas bir dengede olacağı inkâr edilemez.

Batı dünya egemenliğinin devasa krizlerle yüzleştiği bir dönemde Türkiye, kendi imkânlarından, gerçeklerinden hareketle bir "şimdi ve gelecek tasavvuru" inşa etmeye çalıştı.

Anayasa'ya göre OHAL kararnameleri Resmi Gazete'de yayımlandığı gün TBMM'ye sunulmaktadır ve TBMM bunlar üzerinde değiştirme, reddetme ve onaylama yetkisine sahiptir.

İslamofobya, Avrupa özelinde Batı’nın kendisini ve kendi değerlerini “tez”, Müslümanları ise “anti-tez” olarak kavramsallaştırdığı bir zihniyetin ürünüdür.

Avrupa ülkeleri mülteci akınını kesmek için her geçen gün yeni tedbirler alıp sınırlarındaki duvarları ve dikenli telleri yükseltmesine rağmen “Kavimler Göçü”ne engel olamıyor.

Kalkınma finansmanı, ticari kar yerine sürdürülebilir kalkınmaya destek vermeye odaklanır ve geleneksel finans sisteminden hakkıyla faydalanamayan belli başlı alanlara kaynak sağlamakla iştigal eder.

İslam karşıtı, yabancı düşmanı ve AB karşıtı partilerin yükselişi sadece Almanya’da söz konusu değil. Fransa, Hollanda, Avusturya ve İngiltere gibi ülkeler bu konuda çok daha fazla yol aldılar.

Yaklaşık 70 yıl önce kalıcı barışın inşası için başlatılan büyük Avrupa projesi, Brexit ile ilk büyük darbesini yemiştir.

Avrupalı siyasetçiler her ne kadar Müslümanlarla değil cihatçı ve teröristlerle savaştıklarını söyleseler de, bu söylem ne yerel ne de küresel kamuoyunda yeterince etkili olamadı.