Siyasetin alanını demokratik-diyalojik tartışma ile açmak yerine güvenlik sorunları üzerinden daraltmak kötü bir tercih. Hükümeti de "otoriter" önlemler almaya zorlama yönelimli negatif bir siyaset tarzı.

Hükümetin Ortadoğu- Suriye politikasını eleştirenlerin sıklıkla düştüğü bir hata var. Nasıl yönetildiği bir yana Suriye krizinin Türkiye'ye oluşturduğu tehlikeler ülkedeki herkesin sorunudur.

Amerika’nın bölgede izlemeye çalıştığı denge politikası üzerine değerlendirmeler bulunan Fahrettin Altun: “Türkiye diyor ki; YPG ile beni aynı oyunun iki unsuru olarak göremezsin, önümüzdeki dönemde de ben bunu göstermek adına adım atacağım.”

SETA Güvenlik Araştırmacısı Talha Köse, Suriye'deki son gelişmelerin Türkiye'nin iç güvenliği açısından taşıdığı tehlikeleri AA için değerlendirdi.

Türkiye’nin ABD ve AB’nin teröre desteğini dikkate alarak müstakil oyun planları kurması gerekiyor ki YPG/PKK’ya yönelik son operasyonlar bu yönde atılmış akıllıca adımlardır.

ABD'nin, tehdit algısını Esed Rejimi değil de DAİŞ'in oluşturması, ABD'nin Türkiye veya muhalifler lehine anlamlı ve oyun-değiştirici bir hamle yapma ihtimalini ortadan kaldırıyor.

Talha Köse, Türkiye’nin YPG mevzilerine müdahalesinin Türkiye’nin kırmızı çizgilerini koruma noktasında son derece kararlı olduğunu gösterdiğini ayrıca Halep üzerinden Türkiye’ye baskı yapmaya çalışan Rusya’ya da bir mesaj niteliği taşıdığını belirtti.

Burhanettin Duran: “Eğer Halep düşerse ve muhalifler ellerindeki alanları kaybederek gerilla savaşına zorlanırlarsa Sünnilerin bu denklemdeki yeri çok küçülecek. Sünni Arapların dışlandığı bir Suriye’den çözüm çıkmaz.”

PYD, Fırat'ın batısına ABD desteği olmadan geçmeyeceğini söylese de bu açıklamaya güvenilemez. Fırsat bulduklarında Türkiye'nin tüm Suriye sınırı Esed-PYD tarafından kontrol edilir hale getirilecek.

Türkiye açısından şüphesiz en önemli risk ise, Suriye'nin kuzeyinde oluşan PYD koridorunun, PKK açısından daimi bir barınak haline dönüşmesidir.

Halep her an düşebilir. Uluslararası toplum bize bir kez daha işe yaramaz olduğunu gösterebilir.

Devlet, Suriye'deki gelişmeleri PKK'ya karşı zaaf içinde olduğu bir ortamda hiçbir şekilde göğüsleyemez. Bu nokta net biçimde görüldüğü için operasyonlar kararlılıkla sürüyor.

Erdoğan, Türkiye'nin pozisyonu ile ilgili olarak da kritik cümleler sarf etti: "Irak'ta düşülen hataya Suriye'de düşmek istemiyorum.”

Yaşanan sadece insani bir kriz değil, bir insanlık krizi. Bu bir bakıma modern Batılı insanlık tasavvurunun çöküşü.

Halep’le Türkiye’nin bağlantısının koptuğu anlarda Kerry, başka bir zeka küpü analizine başvuruyor ve ‘Şam ve Moskova, Suriye’de askeri çözüm arayışı içerisinde’ diyor. Bu muhteşem (!) analize bizim Anadolu insanının tabiriyle ‘Ha şunu bileydin!’ demek lazım.

Rusya'nın sivilleri bombalamasına ABD'nin gösterdiği cılız itiraz Suriye konusunda örtük olarak anlaştıkları tezini gittikçe güçlendiriyor.

Türkiye'nin İsrail yönetimine getirdiği eleştiri de ideolojik olamaz. Ankara ile Tel Aviv arasındaki ilişki değerler ile çıkarların sentezlendiği bir düzlemde yürütülmek durumunda.