Partiler tekrar seçimlerde bütün kozlarını oynayacaklar. Çok daha sert, kıran kırana bir seçim geliyor. Siyasi aktörlerin itidalini korumayacağı ortada.

2011'de Necdet Özel'in Genelkurmay Başkanı olması sonrası Türkiye siyasetinde ciddi değişikliklerin ve kırılma anlarının yaşandığına tanık olunmuştur.

Muhalefet partilerinin rakibine "hükümeti sen kur" alicenaplığı AK Parti ve Erdoğan karşıtlığı sermayesini kaybetmeme kaygısıyla ilgili.

CHP, MHP ve HDP mevzi savaşı vermeye devam ediyorlar. Sürekli "büyük oyun"u bozma derdindeler. Görmedikleri şu, mesele büyük oyunu bozma meselesi değil, yeniden bir büyük oyun kurma meselesi.

Cumhurbaşkanı açık ve net bir biçimde bütün partilere eşit mesafede olduğunu ilan ediyor. Fakat diğer taraftan da kendisinin "milletin tarafında" olduğunun altını çiziyor.

Geçen seçimlerde AK Parti'ye oy veren geniş kesimleri AK Parti'den vazgeçirecek esaslı bir neden ortada yok.

Dört seneyi aşkın bir süredir Esed rejiminin sınır ihlalleri ve Reyhanlı'da olduğu gibi terör saldırılarında bile Suriye'ye girmeyen; sürekli bölgesel ve uluslararası koordinasyon çağrısı yapan Türkiye, elbet “Türkiye Suriye'ye girecek” lobisi kamuoyunu sarssın diye Suriye'ye girmeyecektir.

DHKP-C denilen terör örgütünün, Türkiye içerisindeki ideolojik-sektaryen dinamiklerden beslenen ve başta Esed rejimi ve Almanya olmak üzere yabancı istihbaratlar tarafından da tepe tepe kullanılan bir örgüt olduğu artık halka mal olmuş bir bilgidir.

Zaman'ın bu haberi işleme biçiminde dikkat çeken noktalardan birisiyse habere masa başında yapılan müdahaleyle tanımlanabilir.

Kosovalıların AB ülkelerine akın etmesinin sebepleri arasında ekonomik sorunlar ilk sırada. Kosova'da işsizlik oranı yüzde 40'ı aştı. Kosovalıların ülkelerinin geleceğinden umutsuzluğa kapılmalarına yol açan bir diğer unsur da siyasal istikrarsızlık.

Gazeteci Halime Kökçe, sosyal medya-geleneksel medya ilişkisini, sosyal medyanın manipülasyona müsait yapısını ve toplumsal hareketlere etkisini değerlendirdi.

Cumhuriyet gazetesinin yayınlarına kabaca bakıldığında bile Fransız ihtilalinin ortaya çıkarttığı jakoben laikliğin Fransızlardan çok daha fazla Cumhuriyet tarafından benimsendiği ve 21. Yüzyılın başında Türkiye'ye bu perspektiften bir gömlek giydirilmeye çalışıldığı görülüyor.

Türkiye'deki bazı kalem ve laf erbabı meseleyi Avrupa'daki ırkçı yayın organlarına ve parti liderlerine bile rahmet okutacak bir İslam düşmanlığıyla ele aldı. Bu kişiler olayı İslam'ı sorgulamak ve hakaret etmek için vesile saydılar.

Dergiye ilişkin Türkiye'de de ilginç bir koalisyon oluştu. Müzmin muhalefet, ultra-Kemalist dinozorlar, Esed'in tetikçileri, paralel çete... Hepsi hükümet düşmanlığı adına İslamofobik karikatürlere sarıldı.

Başbakan Davutoğlu'nun Paris'te teröre karşı Avrupalı liderlerle yürümesi Fransa İslam Konseyi başta olmak üzere diğer Müslüman grupların bu yürüyüşe katılmasında teşvik edici bir etkide bulundu.

AK Parti Hükümetine muhalefet eden kesimler uzun bir süreden beri ve şimdilerde de Türkiye'de basın özgürlüğü olmadığı tezini işliyorlar.