Türkiye geçmiş yıllardaki basın özgürlüğü raporlarında nasıl ele alınmıştır? 2018 raporlarında Türkiye’nin basın özgürlüğü tablosu nasıldır? Uluslararası örgütlerin raporlarında dünyada basın özgürlüğü hangi durumdadır?

Cumhurbaşkanı Erdoğan’a yönelik eleştirilerin açık karşıtlık halini aldığı son değerlendirmelerde, tedrici biçimde gerçekliğin yerini kurgular alırken, değerlendirmelerin objektifliği sorgulanır oldu.

Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı (SETA) bünyesinde hazırlanan Kriter dergisinin 21. sayısı raflarda yerini aldı.

Freedom House'un geçtiğimiz günlerde yayınlanan raporunda Türkiye genel özgürlükler alanında “kısmen özgür” statüsünden “özgür olmayan ülke” pozisyonuna düşürüldü.

Freedom House sadece kurucuları tarafından seçilmiş akıllıca bir isim. Yani gerçekten de bir özgürlük evi değil. Hele kimin özgür kimin özgür olmadığına karar verecek nihai ve bağlayıcı bir merci hiç değil.

Bugün Türkiye'de “basın özgürlüğü” meselesi, siyasi bir kalkana dönüşmüş durumdadır. Bir başka deyişle, “basın özgürlüğü” tartışması medya alanıyla sınırlı değildir, hatta neredeyse medya alanıyla ilgisini yitirmiş durumdadır.

Bugün bağımsız gazetecilik efsanesi üretenlerin bayraklaştırdıkları Abdi İpekçi 27 Mayıs'tan hemen sonra yazdığı yazılarda niçin Türk ordusuna minnettarlığını ifade ediyordu?

Dış aktörler tarafından Türkiye'ye yönelik eleştirileri bir muhalefet dili olarak kullanmak, demokratikleşme meselesinden daha çok bir pozisyon savaşıdır.

Hükümetin paralel yapı ile mücadelesi devam ettikçe Hareketin yeni Batıcılığı daha da güçlenecek gibi.

Türkiye daha güçlü bir ülke olsaydı, kimse bu tür çalışmaların iç siyaset açısından önemli sonuçlar doğurabilecek birtakım gelişmelerin işareti olduğu “beklentisi” ya da “endişesine” kapılmazdı.

Perspektifte, finansal oryantalizmin keşif kolu olarak kredi derecelendirme kuruluşları tartışmaya açılıyor.