Çocukların okuduklarında sürekli Batılı figürlere maruz kalması, yayınları hazırlayanların önemli ölçüde Batılı kültürle yetişmeleri ve bilimi ve sanatı Batılı bir şey olarak görmeleriyle ilgili.

Seçmeli derslerin üzerinden bir yıl gibi kısa bir süre sonra, dün (30 Eylül 2013) Başbakan Recep Tayyip Erdoğan tarafından açıklanan demokratikleşme paketiyle artık özel okullarda farklı dillerde eğitimi tartışıyoruz.

OECD ülkeleriyle kıyaslandığında, Türkiye, okullar arası başarı eşitsizliğinin en yüksek olduğu ülkelerin başında gelmektedir. Bunun birinci nedeni liselere sınavla öğrenci alınmasıdır.

SETA Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Direktörü Bekir Gür, A Haber televizyonunda son günlerde kapanması gündeme gelen dershanelerle ilgili değerlendirmelerde bulundu.

TIMSS 2011 araştırmasının ön raporundaki veriler Türkiye adına kısmi bir iyileşme gösterse de, hem 4.sınıf hem 8. sınıf düzeyindeki genel başarı puanında ve diğer alt alan puanlarında Türkiye hâlâ dünya genelindeki katılımcı ülkelerin uluslararası ortalamalarının altındadır.

Eski üniversitelerimizde bile köklü bir akademik kültür oluşmadığı gibi üniversiteler hala yükseköğretim meselesini sloganlarla tartışmakta; zaman zaman yasakçı olmakta ve yeniliğe direnç sergilemektedirler.

Türkiye özelinde bir değerlendirme yaparsak; Türkiye'nin en önemli ve en güçlü unsurlarından biri dinamik genç nüfusudur.

EÄŸitim, bugüne kadar ağırlıklı olarak askeri darbe ve müdahaleler sonrasında yapılan anayasa ve yasalar tarafından belirlenmiÅŸtir.

SETA ve Sakarya Üniversitesi iÅŸbirliÄŸiyle 21 Mayıs 2012 tarihinde “4+4+4: EÄŸitim Sisteminin Yeniden Yapılandırılması” baÅŸlıklı önemli bir çalıştay düzenlendi.

Hiçbir zorlama içermeyen ve isteÄŸe baÄŸlı seçmeli ders mantığına dayalı 4+4+4 düzenlemesi, hiçbir demokratik eÄŸitimci tarafından yadsınamaz.

MEB’in, zorunlu eÄŸitim süresini uzatarak, sekiz yıllık kesintisiz eÄŸitim sonrasında karşılaşılan problemlerin bir benzeri ile yeniden yüzleÅŸmek yerine, eÄŸitimde niteliÄŸi artıracak çalışmalarda bulunması daha yerinde bir adım olacak.

Analizde, özel dershanelerin neden rağbet gördüğü ve hangi faktörler üzerinden tartışıldığı ele alınıyor, politika önerileri geliştiriliyor.

Bu yazıda, ilerlemeciliğin gelenek, bilgi ve otorite ile kurduğu ilişkinin bir eleştirisi sunulmuştur.

28 Åžubat'ın kalıntısı katsayı uygulaması, eÄŸitim sistemine demokratik aktörlerin müdahil olmasıyla çözüleceÄŸe benziyor. Tabii yargıçlar müsaade ederse… Türkiye’de eÄŸitim sistemi kurmak, eskiden beri askerlerin icra ettiÄŸi bir vazife olarak anlaşılıyordu. Anayasa’dan, Milli EÄŸitim Temel Kanunu ile YükseköÄŸretim Kanunu’na kadar eÄŸitim sisteminin kurucu yapıtaÅŸları hep demokrasinin sekteye uÄŸradığı dönemlerin ardından belirlenmiÅŸti. 28 Åžubat 1997’de Milli Güvenlik Kurulu tarafından alınan ve demokrasiye “rot balans” ayarı olarak sunulan kararların çoÄŸu da eÄŸitime iliÅŸkindi. Kararların en fazla öne çıkanı, imam hatip liselerinin orta kısımlarını kapatan ve 8 yıllık kesintisiz eÄŸitimi öngören karardı. Eski bir Milli EÄŸitim Bakanı’nın tespitiyle söyleyecek olursak, siviller milli eÄŸitim sistemini belirlemeyi bir tabu olarak görmüÅŸ ve askerlerin kurduÄŸu sistemin dışına çıkmamaya özen göstermiÅŸlerdi. Pekâlâ, eÄŸitim sistemini hep askerler mi yapar?

SETA PANEL Oturum BaÅŸkanı:    Talip Küçükcan     Marmara Üniversitesi ÖÄŸretim Üyesi KonuÅŸmacılar:         Bekir S. Gür     Karabük Üniversitesi ÖÄŸretim Üyesi     Ä°rfan ErdoÄŸan     Ä°stanbul Üniversitesi ÖÄŸretim Üyesi Tarih: 18 Kasım 2009 ÇarÅŸamba Saat:  16.30 – 18.30 Yer:    SETA, Ankara

Türkiye'de eğitim alanında son yıllarda ciddi bir hareketlilik yaşanmış ve çok sayıda düzenlemeye ve değişikliğe gidilmiştir.