2017 yılının da, Türkiye'nin enerjide sahadan çıkması ve oyunu kenardan izlemesi için girişimlerin artacağı bir sene olmasının ihtimali oldukça yüksek.

Bu çalışma Türkiye-ABD ilişkileri açısından yeni yönetimin karşısına çıkabilecek risk ve fırsatları değerlendirerek gerilimli atmosferden çıkış için olası politikaları analiz etmektedir.

Enerji kaynaklarına sahip birçok ülke, Türkiye ile büyük enerji projelerini hayata geçirmek, bu yolla hem Türkiye'ye hem de Türkiye üzerinden uluslararası pazarlara ulaşmak istiyor.

Türkiye, coğrafi konum avantajını projelerle jeopolitik faydaya dönüştürerek, enerji arz güvenliğini sağlayan ve bu süreçte enerjide hem transit ülke hem de ticaret merkezi olma yolunda hızla ilerliyor.

Küresel enerji piyasasında LNG ile ilgili yaşanan gelişmeleri Türkiye de takip ediyor. Üstelik, enerji alanında LNG'nin önemini artırması, Türkiye'nin kayıtsız kalabileceği bir konu değil.

Türkiye enerji arz eden ve talep eden ülkeler arasında jeostratejik konumundan dolayı, AB ülkeleri nezdinde önemli ve stratejik ülke konumunda.

Toz bulutu dağılıyor. Herkes Washington’un ne yapmaya çalıştığını açıkça görüyor. Türk ordusu ile PYD/PKK çatıştığında kimi destekleyeceğine karar verme zamanı geldi.

Panelde, Libya’da çatışan tarafların rakip meşruiyet iddiaları, Birleşmiş Milletler inisiyatifi ve ulusal uzlaşı hükümetinin karşı karşıya olduğu meydan okumalar tartışıldı.

Son dönemlerde Türkiye, enerjide cesur denilebilecek ve birilerini rahatsız eden adımlar atıyor. “Enerji merkezi” olma hedefinden bahsettiğimizde, bu hedefin ütopik, yani gerçekçi olmadığına dair yapılan eleştirilerin haksızlığı, bugün geldiğimiz noktada ortada.

Türkiye’nin enerjide merkez ülke olma durumunun bütün hatları ile analiz edilebilmesi adına, bölgedeki enerji arz eden seçilmiş bazı ülkelerle Türkiye’nin ilişkilerinin incelenmesi gerekli görülmüştür.

Hem TANAP hem de TAP, bölgede bir başarı hikâyesine imza atıyor.

ABD Ortadoğu’dan geri çekilsin tabi ki ama Ortadoğu’da kendi ürettiği sorunları da beraberinde alıp gitsin. En azından geri çekilmeden bahsederken PKK’ya verdiği destek gibi giderayak yeni ve köklü sorunlar üretmeye çalışmasın.

Türkiye’nin İsrail ile normalleşen ilişkileri Batı başkentlerindeki gereksiz imaların önünü almaya yarayabilir. DAEŞ karşıtı koalisyona yeterince destek vermediği suçlamasına maruz kalan Türkiye, PYD’ye karşı takınacağı tavır için İsrail ile yakınlaşabilir

Putin'in 15 Temmuz gecesi verdiği güçlü desteği Avrupalı liderler verseydi ve Ankara'ya peş peşe ziyaretlerde bulunsalardı bugün "Türkiye- AB baharını" konuşuyor olurduk.

İki ülke arasındaki normalleşmenin hızlı bir yakınlaşmaya, "müttefiklik" ilişkisine dönüşmesi beklenmemeli. Gazze'ye yönelik ambargonun "hafifletilmesinin" nasıl bir yolda yürüyeceğine bakmak gerekecek.