İsrail, doğalgazın taşınması için yeni güzergâhlar belirleme çabası gösteriyor. Güzergâh belirleme çabalarında öne çıkan ülkeler Mısır, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi ve Yunanistan.

“Milli Enerji ve Maden Politikası” vizyon belgesi, üç sac ayağı üzerine kurulu. Bunlar, enerji arz güvenliğini sağlamak, enerjiyi yerlileştirmek ve enerji piyasası oluşturmak.

Türkiye'nin bulunduğu bölgedeki konumu gereği, Türkiye'nin büyümesi ve gücünün görünür olması için dışarıya açılması gerekiyor. Dışarıya açılmanın tek yolu da AB ülkelerinden geçmiyor.

Dünyanın en büyük ulaşım ve ticaret projesi olarak görülen Çin'in 'Tek Kuşak-Tek Yol' projesi bilindik, yerleşik ve eski tüm dengeleri değiştirecek öneme sahip.

Türkiye’nin Orta Doğu’daki başka bir bölgesel güçle kuracağı ittifak bütün bölgenin geleceğini belirleyebileceği gibi, Orta Doğu’nun dışına da taşıp küresel etkiler doğurabilecek bir girişim olacaktır.

Görünen şu: AB ya da AP fark etmez, Türkiye’ye karşı dün olduğu gibi bugün de önyargılı, politik tavırları devam ediyor.

Katar krizi nereden çıktı? Katar bu ablukaya karşı direnebilecek mi? Bu restleşmeden kim kazançlı çıkacak?

Filistin ve özelde Kudüs bütün Müslümanların üzerinde hassasiyetle titrediği bir meselesiydi, sonra Arapların meselesi haline döndü, sonra Filistin yönetiminin bir sorunu haline geldi.

İşin acı tarafı savaşın bir ucunda İran'ın, öbür ucunda Suudi Arabistan öncülüğündeki Körfez ülkelerinin olması.

Yapılan büyük yatırımlar ve gerçekleştirilen projeler, Türkiye karşıtlarının ezberini tamamen bozuyor. Çünkü, yatırımlar, finans, enerji, ticarette eksenin Türkiye'ye kayması demek.

Bu rapor güncel küresel enerji görünümüne dair genel bir değerlendirme sunmakta ve enerji alt sektörlerinde ve sektörü doğrudan ilgilendiren konularda Türkiye’nin enerji güvenliği ile ilgili son durumu incelemektedir.

Referandumun ertelenebileceğine yönelik görüşler hâlâ ağırlığını korusa da, bağımsızlık sürecini Barzani yönetimi pazarlık unsuru olarak kullanmaya devam edecek.

Bu çalışmada Doğu Akdeniz havzasındaki rezerv sahibi ülkeler, Doğu Akdeniz doğalgazının transferi konusundaki muhtemel projeler ele alınmış, Doğu Akdeniz gazının ihracat seçeneklerine yönelik önerilerde bulunulmuştur.

Rusya’nın, Türkiye ve İran'ın üst düzeyde muhatap olduğu IKBY’nin referandum hamlesi konusuna uzun bir süre ilgisiz kalması güç olacaktır.

Bu kitap Ortadoğu’da ordu-siyaset ilişkisinin tarihsel bir incelemesini sunmakla yetinmemekte, aynı zamanda bölgenin yakın geleceğine dair bir perspektif de ortaya koymaktadır.

Kasrı Şirin anlaşmasından beri sıcak çatışma yaşamayan Türkiye ve İran’ın ilişkilerinde yine de rekabet boyutunun işbirliğinden önde olduğunu görmek gerekir.

Türkiye’nin, Washington tarafından izlenen İran’ın yalnızlaştırılması siyasetine ayak uydurmak konusunda aykırı davranmaya çalıştığı her dönemde ağır bir şekilde ABD’nin baskısına maruz kalması Türk-İran ilişkilerinin geliştirilmesinin önündeki temel engellerden birisi olmuştur.