SETA DC tarafından organize edilen "Türk-Amerikan İlişkilerinde Mevcut Zorluklar" panelinde iki ülkenin ilişkileri masaya yatırıldı.

Türk Silahlı Kuvvetleri operasyona başladıktan ve hızla sonuç almaya başladıktan sonra, 5 yıldır PKK'ya özgürlük savaşçısı muamelesi yapan dış aktörler Türkiye'yle ittifaklarının ne denli değerli olduğunu hatırlayıverdiler.

Trump’ın Erdoğan’la görüşme yapma ihtiyacı duyması, Türkiye’nin Afrin’e operasyon konusunda gösterdiği kararlılığın, yürüttüğü başarılı diplomasinin ve ilk 5 gün içinde sahada gösterdiği başarısının sonucudur.

Uzun süredir beklenen Zeytin Dalı operasyonunun başlaması Rusya ile uzlaşmaya dayanıyor. Bu yönüyle Astana-Soçi süreçleri ile somutlaşan Ankara-Moskova işbirliğinin sonucu.

Türkiye, ABD ve Rusya gibi iki güç arasında PKK’ya yönelik nasıl bir strateji izlerse başarılı olabilir? Bunun için öncelikle Türkiye’nin stratejik hedefinin tam olarak ortaya koyulması gerekiyor. Hedef PKK’yı Fırat’ın batısı-doğusu ayrımı yapmadan ‘yok etmek mi', ‘sınırlamak mı’ yoksa kontrol ettiği alanları elinden alarak ‘topraksızlaştırmak mı?’

Başı dik, alnı açık lakin bakışlarından bir hüzün var..

Bugün için Afrin’e yapılacak müdahale, terör öğütleri ile Türkiye’nin güneyden kuşatılmaya devam edilmesi hâlinde, sadece orayla da sınırlı kalmayacaktır.

ABD, Esed ve Suriye'nin geleceği konusunda Türkiye'nin desteğini istiyorsa ve birlikte çalışmaya meyilli ise önce YPG konusunda verdiği sözleri tutmalı.

Trump yönetiminin Suriye'de birincil hedefi askeri üslerini koruyarak denklemde etkin olmayı sürdürmek.

SETA Güvenlik Araştırmaları Direktörü Murat Yeşiltaş yeni dönemde Türkiye-Avrupa ilişkileri hakkında değerlendirmede bulundu.

Türkiye ittifakları çeşitlendirme ve dostları artırma amacıyla geniş coğrafyada diplomasi trafiği yürütürken, Türkiye’nin en eski müttefiki/rakibi Avrupa’yla ilişkilerini yeni bir rasyonalite üzerinde ilerletmesinin sadece AB ve Türkiye’ye değil dünyanın birçok meselesine faydası olur.

Gelinen noktada uluslararası sistemde yaşanan bazı gelişmelerden dolayı bu ülkelerin frene basmak ihtiyacı hissettikleri görülmektedir.

Gabriel’in Çavuşoğlu’na servis ettiği çayın görüntüsü, Almanya’nın Türkiye politikasında artık Türkiye karşıtı ideolojik lobilerin ipoteği altında hareket etmeyeceğini mi sembolize ediyor?

Bu kitapta Trump’ın seçimi kazanmasından hemen sonra başlayan süreci, bir yıllık dönemde izlediği iç ve dış politikaları ve geçiş dönemi ile birlikte kendi A takımını oluşturma sürecinde yaşadığı iniş çıkışları sunduk.

Son birkaç senedir ABD’nin Türkiye’ye yönelik türlü operasyonlarına rağmen Türkiye ilişkideki ‘sorunlu ebeveyn’ rolünü oynuyor.

İlişkilerin normalleşmesi beklentisi sadece Türkiye'nin beklentisi değil. Türkiye'ye karşı tutumlarıyla Avrupa'da başı çeken Almanya da dahil olmak üzere Avrupa ülkeleri Türkiye ile yeni ve sağlıklı bir ilişki zemini kurulması gerektiğinin farkındalar

Amerikan dış politikası belirsiz kaldıkça daha az güvenilir bir ortak oluyor.