Soru işaretleri fazla, ihtimaller çeşitli...Ancak ortada tartışmasız bir hakikat var; o da Türkiye'nin kabuk değiştirdiği. Ülke olarak mukavemetimiz, imkânlarımız, gücümüz artıyor.

Hâlihazırda ABD siyasetinde dehşet bir iktidar boşluğu var. Donald Trump ne yazık ki bu boşluğu dolduramıyor. Trump çepeçevre kuşatılmak ve hareketsiz bırakılmak isteniyor.

Türkiye’nin, Washington tarafından izlenen İran’ın yalnızlaştırılması siyasetine ayak uydurmak konusunda aykırı davranmaya çalıştığı her dönemde ağır bir şekilde ABD’nin baskısına maruz kalması Türk-İran ilişkilerinin geliştirilmesinin önündeki temel engellerden birisi olmuştur.

Moskova'nın bugün geldiği noktanın bölgede "düzen" ya da "eksen" kurabilecek bir yerde olduğu da söylenemez. Zaten böyle bir hedefi de yok.

Astana’da varılan mutabakat doğrultusunda gerçekleşen İdlib operasyonu, düşman unsuruna karşı yürütülecek bir askeri operasyon değil, ön alıcı/önleyici bir operasyondur.

Türkiye'nin İdlib hamlesi Suriye'de bağımsız bir yapıya kavuşmak isteyen YPG tehdidinin bertaraf edilmesi açısından önem taşımaktadır.

Yokluğundan hiçbir tasa, hiçbir elem duymayacağız Mr. Bass. Bilakis hiçliğinden memnun olacak, muharrirane tecessüsümüzle çalışmalarınızı takip etmeye devam edeceğiz.

Gelinen noktada karşılıklı milliyetçi tepkilerle gerilimi artırmanın kimseye faydası yok. Washington, öncelikle Türkiye'deki ABD eleştirisini gündem yaparak anlamaya çalışmalı.

Türkiye FETÖ davasında Amerika'nın bir müttefike yaraşır adımlar atmasını bekliyor. Ama Amerika oyalamaya devam ediyor.

Nusra Cephesi kendisini devrimin bir parçası olarak sunarak üzerindeki baskıyı hafifletebilmek adına ŞFC olarak yolunu devam etmeye çalıştı. ŞFC projesi de başarısız olunca HTŞ oluşumuna öncülük etti.

Astana sürecinde çatışmasızlık bölgeleri kapsamına alınan İdlib’de gerçekleştirilen operasyonun Türkiye için önemi nedir?

Kasrı Şirin anlaşmasından beri sıcak çatışma yaşamayan Türkiye ve İran’ın ilişkilerinde yine de rekabet boyutunun işbirliğinden önde olduğunu görmek gerekir.

Batı siyasetini bekleyen esas tehlikenin aşırı sağın yükselişini durdurmak isteyen ana akım siyasetçilerin aşırı sağın gündemine teslim olarak aşırı sağcılaşmaları olduğu açıktır.

Son dönemde Barzani krizi üzerinden yine karşımıza çıktılar. Türkiye'nin güneyinde çözümsüz sorunlar olduğunu bunları kökünden halletmek için teslim olması gerektiğini ima ediyorlar.

Suriye için Türkiye, İran ve Rusya'nın oluşturduğu Astana mekanizmasına benzer bir işbirliğinin Türkiye, Irak ve İran arasında oluşması da zorunlu müzakere ve işbirliğinin bir ürünü.

Ankara ve Tahran’ın, birbirlerine karşı tarihten gelen “güvensizliklerini” bir kenara bırakıp bu defa sıkı bir iş birliğine yönelmelerinin mümkün olup olmayacağını ise zaman gösterecek.

Kriter, yeni sayısında Kuzey Irak’taki gayrimeşru referandum, AK Parti’de yeni dönem, Almanya seçimleri ve Avrupa’nın geleceği konularını masaya yatırdı.