Yeni yılın ilk gününde hepimize mutlu ve huzurlu bir yaşam dilerken siyasi gündemin nasıl şekilleneceğine dair beklentilerimi paylaşayım. Muhalefet her ne kadar erken seçim çağrısını terk etmeyecekse de iktidar yeni ekonomi modelinin sonuçlarını almak isteyecektir.

Türkiye halen 125 milyar dolarlık üretimle dünyanın 16. büyük imalat sanayisi. Hedef ilk 10'a girmek.

Afrika ile ticaretimizi 75 milyar dolara çıkarmaya çalışan Erdoğan'ın ülkemizde gerçekleşen önemli bir zirve sırasında 'daha adil bir dünya' çağrısı ile Mozambikli gençlere ulaşması, nasıl sorun olarak görülebilir?

İktidara yapılan eleştirilerin muhalefetin karnesine yazılmadığı ve muhalefetin ekonomik sorunları çözme konusunda güven oluşturamadığı anketlere yansıyor.

AK Parti ile ilgili yapılacak analizlerde şu sorunun cevabı rasyonel olarak verilemediği müddetçe, yapılan değerlendirmelerin isabet oranı düşük kalacaktır: AK Parti, nasıl oldu da yirmi yıllık ömründe on beş farklı seçimi arka arkaya kazanarak kesintisiz olarak iktidarını sürdürebildi? Bu sorunun cevabını ararken; karşılaştığı krizleri, darbe girişimlerini, dışarıdan ve içeriden koordineli olarak yapılan demokrasi dışı operasyonları da göz önünde bulundurarak iktidarda kalabilmesini dikkate almak gerekir.

Konuya rasyonel ve sağduyulu yaklaşmak zorundayız. Sığınmacılara nasıl yaklaştığımız yarının Türkiye'sini belirleyecek. Yabancı karşıtlığı zehrini bu topraklara ekmemek için hep birlikte teyakkuz halinde olmalıyız. Kitlesel linci kışkırtanlar ülkemizin aleyhine çalışan çevrelerdir.

Seçim sistemi tartışmalarında seçim barajı, çevresi gibi meselelerin yanında mevcut ittifak düzenlemesinin de değerlendirilmesi ve hatta olası bir revizyonda ittifakların da yeni bir düzenlemeyle değiştirilmesi gerekmektedir.

Hem transit hem de hedef ülke olarak Türkiye, düzensiz göçü yönetmek için hangi entegre politikaların uygulanması gerektiğini tartışmak zorunda.

Her yıl 15 Temmuz destanının demokrasi tarihimiz içindeki istisnai yerini gururla anmaktan geri duymayalım.

SETA Siyaset Araştırmaları Direktörü Nebi Miş, Eski CHP milletvekili Zülfü Livaneli’nin röportajı üzerinden başlayan tartışmaları değerlendirdi.

Net olan şu ki, Ankara ve Washington arasındaki ilişkiler müttefiklik düzleminin dışına çıkıyor. Hasımlık, rekabet ve iş birliğini aynı anda götüren yeni bir denkleme oturuyor.

Türkiye gibi bir ülkede darbe ihtimali hiçbir zaman ortadan kalkmaz. Çünkü demokrasiden hazzetmeyen ve oligarşik bir siyasi düzen arzulayan aktörler varlığını korumaktadır.

Kanal İstanbul'un Montrö Sözleşmesi'nin getirdiği kazanımları ortadan kaldıracağı yorumu, emekli amirallerin bildirisinin ana korkusuydu.

Çarpıtmak çarpıtamadıklarında da 'gerçek gündem bu değil' demekten başka çabaları yok.

Birkaç kez değiştirilmiş ve üzerinde iyi çalışılmış bir bildiriyle karşı karşıyayız. Darbeci geleneğin metin yazımını yeni bir seviyeye taşısa da bu bildiri açıkça demokratik irademize saldırıdır

Siyasi hayatımızın belki de en uzun seçim dönemine girdik.

Türkiye çok mücadele verdi ama öncelikli kriz konularının hepsinde kendine çok geniş bir alan kazandı. Doğu Akdeniz, Suriye, Karabağ ve terörle mücadele birer başarı hikâyesine dönüştü.