Başkanlık sisteminin Türkiye örneğine nasıl uygulanacağını yorumlayan Burhanettin Duran, sistemin Türkiye'ye has bir takım özelliklerin olması, Türkiye siyasal sisteminin sorunlarını çözmesi ve Türkiye'nin ihtiyaçlarına cevap vermesi gerektiğine dikkat çekti.

ABD iç siyasetine bugünlerde ilgi duyan sadece iktidar cenahı değil. Yeni iktidar stratejileri üretme arayışı içindeki muhalefet de ABD iç siyasetine ilgi duyuyor.

Ali Aslan, Türkiye örneğinde parlamenter sistemin halkın iradesini yansıtmaktan ziyade sınırlandırmaya, kontrol altına almaya, engellemeye yönelik bir şekilde düzenlendiğine dikkat çekti.

Türkiye modeli başkanlık demokrasimizi konsolide edecek bir perspektifle düşünülmeli. Sadece yürütme etkinliği üzerinden değil aynı zamanda hukukun üstünlüğü, Meclis'in önemi ve güçler ayrılığı prensipleri üzerinden konuşulmalı.

Türkiye'de siyasal sistem tartışmaları gündeme geldiği dönemlerde, konunun siyasal alanda ve akademik çevrelerde tartışılması genellikle tartışmayı başlatan aktörler üzerinden yürütüldüğünden, başkanlık ve parlamenter sistemle ilgili kalıplaşmış yargılar oluşmuştur.

1960 darbesinden sonra parlamento daha çok halkın seçtiği zayıf yürütme organının bürokratik oligarşi tarafından kontrolüne hizmet etti.

Başkanlık sistemi yasama, yürütme ve yargının birbirinden net bir şekilde ayrıldığı güçler ayrılığı ilkesine ve periyodik serbest seçimlere dayanan demokratik bir yönetim sistemidir.

Burhanettin Duran, Başkanlık sistemi tartışmalarının 2019 yılına kadar devam edeceğine işaret ederek, “Başkanlık sistemi meselesi çok daha uzun süreli olarak Türkiye'nin gündeminde kalacak. Sadece bir seçim gündemi değil bu.” dedi.

Erdal Tanas Karagöl, Başkanlık Sistemi'nin ekonomiye olası etkilerini yorumladı.

Bu çalışma başkanlık sistemini olumlu ve olumsuz yönleriyle değerlendirerek, Türkiye için uygun bir başkanlık modeli ortaya koymayı amaçlamaktadır.

Burhanettin Duran, başkanlık ve yarı başkanlık sistemlerinin her ülkenin kendi tarihiyle ve kendi ihtiyaçlarıyla beraber yoğrulduğuna dikkat çekti.

Geçmiş tecrübelerin de ortaya çıkardığı, siyasal sistemde iyileştirme ya da değişim çabalarının konjonktürel siyasi pozisyonların ötesinde tartışılmasının gerekli olduğudur.

Modelleme tartışırken yapmamız gereken, başkanlık sisteminde, etkin yönetim ve gelişmiş bir demokratik sistem için 'denetim ve denge' mekanizmasının nasıl daha iyi dizayn edilmesi gerektiğidir.

Erdoğan: “Bu ülkeyi milli şef uygulamalarına ve koalisyon günlerine layık görenler Başkanlık Sistemi'ne karşı çıkarlar.”

Türkiye'de ise ne yazık ki tam manasıyla tartışamadığımız ve yalnızca siyaset açısından konuştuğumuz başkanlık sisteminin ekonomide ne gibi bir değişim yaşatacağı konusu, siyasi tartışmaların gölgesinde kalıyor.