Anayasa'da 'Cumhurbaşkanı' yerine 'Başkan' ifadesi kullanılsaydı ve hüküm 'Bir kimse en fazla iki defa başkan seçilebilir' şeklinde olsaydı bu tartışmaların hiç birisi olmayacaktı. Çünkü Erdoğan ilk defa 2018 yılında "başkan" seçilmiş olacaktı ve ikinci bir defa seçime girme hakkı bulunacaktı. Ancak ismin değiştirilmemiş olması yapılan bu köklü değişikliklere rağmen statünün aynı olduğu şeklinde yorumlanmasına imkan vermez.

CHP'nin öncülük ettiği muhalefet bloku, seçimleri kazansa bir parlamenter sisteme geçmek için çabalar mı?

Erken seçim tartışması nasıl muhalefetin iktidara karşı gündemi elinde tutma çabası ise, aday tartışması da artık muhalefet içi rekabet mahiyeti taşıyor.

CHP lideri Kılıçdaroğlu, yerel yönetimlerde uygulanan taktiğin mimarı olarak gösterildiği için 'oyun kurma' stratejisinde kendisine alan açılmasını istiyor.

Seçim sistemine dair Cumhur İttifakı kanadındaki müzakerelerde ilk somut sonuç seçim barajının 10'dan 7'ye düşürülmesinde uzlaşılması oldu.

Açık olan, şimdilik muhalefetin cumhurbaşkanı adayını belirleme konusunda elini güçlendirdiği ve sahayı temizlediği.

Cumhuriyetin ikinci yüzyılını karşılayacak 2023 seçimlerinin 'ağır imtihanlarla' sınanmaması için siyaset kurumuna önemli görev düşüyor.

İYİ Parti Genel Başkanı Akşener erken seçim tarihi vermekten vazgeçti. Seçim gündemli önerilerine ise devam ediyor.

Bu sefer Kılıçdaroğlu ittifak partnerlerini de aynı yola zorlamanın peşinde. Bir önceki seçimde Abdullah Gül'ü çatı aday yapmak isterken Meral Akşener'in ve Selahattin Demirtaş'ın adaylıklarını engellemeyi becerememişti. Şimdi de benzer bir hesabın peşinde. Muhalefet kanadında bir kural oluşturmaya çalışıyor. Zemin hazırlıyor. Başta Meral Akşener olmak üzere diğer parti liderlerinin önünü kesiyor.

2018 yılı, Türkiye siyaseti açısından önemli dönüm noktalarından birisi oldu. Türkiye demokrasi tarihinde 1876, 1923 ve 1950 tarihleri ne kadar kritik dönemler olarak addediliyorsa, 2018 de aynı şekilde Türkiye demokrasisinde bir milat olarak anılacaktır.

Bu çalışmada Adalet ve Kalkınma Partisi (AK Parti), Cumhuriyet Halk Partisi (CHP), Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) ve Halkların Demokratik Partisi’nin (HDP) iç ve dış siyasete yönelik gündemleri, 24 Haziran parlamento ve Cumhurbaşkanlığı seçim süreçlerindeki pozisyonları, FETÖ ve PKK ile mücadeleye yaklaşımları ve partilerin kendi iç gündemleri ele alındı. Bununla birlikte 24 Haziran parlamento ve Cumhurbaşkanlığı seçimleri sonrasında yeni sisteme fiilen geçiş ile birlikte Türkiye siyasetindeki dönüşümün temel dinamikleri incelenerek partilerin bu süreçteki pozisyonları değerlendirildi. Ayrıca söz konusu dönüşüm sürecinin en önemli kurumu olan Cumhurbaşkanlığının 2018’de iç ve dış siyasetteki etkinliğine ve süreçteki rolüne özel olarak değinildi.

Bu rapor 24 Haziran 2018 seçimlerinde cumhurbaşkanı adayı olan altı adayın Twitter üzerinden yürüttükleri sosyal medya stratejilerini incelemek üzere kaleme alınmıştır.

CHP’de son yaşananların anlamı şu: CHP, yerel seçimlere de parti içi tartışmalarla gidecek. Seçim sonrasında ise İnce’ye karşı Kılıçdaroğlu dışında bir aday genel başkanlık için yarışacak.

Bu analiz 24 Haziran seçimlerini partiler açısından masaya yatırarak ampirik değerlendirmesini yapmakta ve Türkiye siyaseti açısından önemini ortaya koymaktadır.

Erken seçim kararının alınması ile birlikte adaylar sahaya çıktı. Seçim vaadlerini dinliyoruz. Ayrıca kendilerini biz seçmenlere tanıtmak için çaba sarf ediyorlar.

Türkiye hızla seçim maratonuna girdi. Planladıkları siyasal iletişim stratejisi etrafında önce Cumhurbaşkanı adayları tek tek manifestolarını açıkladılar, ardından partiler seçim müziklerini, sloganlarını, afişlerini ve beyannamelerini hazırladılar.

Bir 'milat' olacağında birleştiğimiz 24 Haziran seçimlerine kırk üç gün kaldı. YSK, cumhurbaşkanlığı seçimlerinde pusulada Recep Tayyip Erdoğan, Meral Akşener, Muharrem İnce, Doğu Perinçek, Temel Karamollaoğlu ve Selahattin Demirtaş'ın olacağını açıkladı.