Economist'e soracak olursanız bugünün Türkiye'sinde mülteci kampları "Alevi" bölgelerinde inşa edilmekteymiş. Ve pek tabii ki bu kamplarda Suriye'den gelen "Sünni"ler kalıyormuş! Alın size çatışma!

Can Dündar'a, Enis Berberoğlu'na sahip çıkanların, bugün Türkiye'yi kaosa sürüklemek için yollara dökülenlerin kirli kumpasın ortağı olduğu ayan oldu...

Söz konusu yürüyüşü değerlendirirken, analiz düzeyi olarak bir başlangıç noktasına ihtiyacımız var. O da MİT tırları kumpası üzerinden süren yargılamalara verilen tepkinin neticesinde bu yürüyüşün gerçekleştirildiği hususu.

Eli taşın altında olan, kendi siyasetinden ve siyasi kariyerinden fazla Türkiye'yi düşünen aktörler CHP'nin içerisine düşmek üzere olduğu çukurun farkında.

Batı'daki Türkiye düşmanlarının Batı kamuoyuna pazarlayacakları bir hikâyeye ihtiyaçları var. "Türkiye toplumunun büyük kısmı, Erdoğan'ın görevden ayrılmasını istedi" mesajı vererek bunu yapmak istiyorlar.

Batı basını mağdurla zalimi yer değiştiriyor. Darbenin mağduru olan sivilleri askerleri linç eden zalimler, darbenin zalimi olan askerleri ise halk tarafından linç edilen mağdurlar haline getiriyor.

'MİT Tırları Davası'nda CHP Milletvekili Enis Berberoğlu hakkında verilen mahkumiyet kararı basit adli bir karar değil. Bu karar üzerinden Ortadoğu'nun son beş yılını analiz etmek mümkün.

Karşımızda ne Gandhi gibi gücünü milletten alan sahici bir lider ne de millet iradesinde temellenen bir demokrasi hareketi var. Ve dahası, millet iradesini iplemeyen bu eylem için rüzgar arkadan değil karşıdan esiyor.

Post-Kemalizm CHP'nin Kemalizm'den vazgeçmesinden ziyade, Kemalizm'in artık hâkim ideoloji olduğu toplumsal düzenin ortadan kalkması demektir. Bu tarihi kırılma CHP'nin kendisine yeni bir misyon belirlemesine yol açtı.

Ana muhalefetin protesto yürüyüşü yapması demokratik hakkıdır. Ancak bu yürüyüşün CHP'nin de içinde olduğu siyaset kurumuna zarar vermeyecek teyakkuz içinde yapılması zorunludur.

Korkulur ki, darbeci FETÖ’cülerin Ankara ve Silivri mahkemelerinde bu günlerde yaptıkları şov ve tiyatro gösterisi de, üzerinden birkaç ay geçtikten sonra CHP tarafından sahiplenilir.

2019’da yapılacak üç seçim için bu kitleyi iyi analiz eden ve ona göre siyaset geliştiren partiler kazançlı çıkacaktır.

Eğer, bazı ülkeleri teröre destek vermekle suçlama konusunda ana muhalefet lideri bu kadar hassas ise, bugüne kadar Almanya, ABD, Belçika gibi ülkelerle ilgili aynı hassasiyeti niçin göstermedi?

Örgütün “çatı” davası başta olmak üzere tüm davalarda izlediği savunma stratejisinin özü, her şeyi inkar etme üzerine kurulu.

Katar krizi konusunda dört farklı tepki dikkat çekiyor. Duygusal, korkutucu, yayılmacı ve provokatif… Bu dört tepki de abartılı ve Türkiye'yi bir tarafa mahkum etmek isteyen iddialar içeriyor.

Gerçekliğinden şüphe edilen FETÖ imalatı, belge iddia ve söylemlerinin dolaşıma sokulması FETÖ ile mücadeleyi sulandırmaktan başka bir işe yaramaz.

Üzerinden bir ay geçmeden referandumun sonuçlarının sunduğu potansiyeli cömertçe harcadılar. Seçmene CHP'den bir alternatif çıkmayacağını en baştan gösterdiler.